Her geçen gün Ayfer TUNÇ'a bağlanıyorum. Çünkü beni anlıyor. Çünkü beni biliyor. İyi de nasıl olabilir bu?
Suzan Defter, nasıl benim de içimi döktüğüm defter olabilir?
Ben mi hayatımı yazıyorum, yoksa benim hayatım biri tarafından kaleme alınmış ta ben oynuyor muyum sadece?
Neden Ayfer TUNÇ'a âşık oluyorum.
Sevmeyi, benim gibi biliyor diye mi yoksa benim gibi, o da, sevilmedi diye mi?
s.72:
"Ayrılmak, gidenin, kalanın kucağında bir kucak kor bırakmasıdır, yanar durursunuz kül olana kadar." diyor.
Ben biten bir Ayfer TUNÇ kitabı sonrası yine aynı duygu durumunu neden deneyimliyorum.
Neden hep ben yanıyorum neden...
Neden seni bu kadar seviyorum Ayfer ablacığım...
Anlıyorsun diye mi...
Başkaları da anlayacak mı, onları da sevecek miyim?
Neden içimde hep bir 
Dünya Ağrısı
Hayatımın bir döneminde seni tanıdığım için ne kadar da mutluyum ve şanslıyım da...
Edebiyatımızın pırlantası... İyi ki varsın, hep var kal.
