Her halükarda birisiyle konuşma ihtiyacı hissediyordum ve yalnızdım. Bu benim her zamanki halim; kendi tercihim ya da ben öyle diyorum. Yalnızca tanışıklık beni tatmin etmiyor ve benim dostluk anlayışımın ağırlığını ve risklerini kabullenmeye çok az kişi gönüllü oluyor.
İnsanlar benim nemrut ve yabani olduğumu söyler, ben de onlara muhtemelen haklı olduklarını söylerim. Tartışmalar, ne konuda olursa olsun, bana zaman kaybı gibi görünmüştür her zaman.