Ölümün gerçekliği
Suzanne’in hastalanıp 26 yaşında ölmesini haksızlık olarak nitelemek fazla safdillik bence. Son derece soğuk son derece çirkin bir gerçekti, o kadar. Onu o hastane odasında bırakıp çıktığında aklımdan geçen… o gitti, ben hala buradayım… Koridorda hastane kıyafetleriyle dolaşan bir takım insanlar vardı, ondan çok daha yaşlı, çok daha hastalıklı görünen kişiler… ve onlar da hâlâ buradaydılar. Chicago uçağında zar zor yer buldum. Kalabalık caddelerden geçtim, asansörle ofisime çıktım. Her yerde arabaların içinde, kaldırımlarda, yaz giysilerine bürünmüş gülüp eğlenen, kafelerde vakit öldüren, masalarında çalışan bir sürü insan gördüm. Hiçbiri Suzanne’in başına geleceğini bilmiyordu - hatta sanki her an kendilerinin de ölebileceğinden habersizdiler. Dünyanın eskisinden farklı dönmemesi ağırıma gidiyordu. Neden benim Suzanne’imden başka herkes buradaydı?
Nice Kaybolmuş Gençler Adına : Octave
Bir Zamane Çocuğunun İtiraflarıAlfred de Musset · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202299 okunma
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
“Hayatının hikâyesini yazmak için öncelikle yaşamış olmak gerekir; yani bu yazdığım, benim hikâyem değildir.
Berbat bir ruh hastalığına yakalandığımda epeyce gençtim; bu üç yıl boyunca başıma gelenleri anlatacağım. Keşke hasta olan sadece ben olsaydım, o zaman hiç söz etmezdim bunlardan. Ama benden başka aynı acıyı çeken pek çok insan var; benim çektiklerimle ilgileneceklerini pek sanmasam da onlar için yazıyorum. Kimse aldırış etmese bile ben yine de sözlerimle, kendi kendime iyileşmiş, tuzağa yakalanmış tilki gibi kapandaki ayağımı kemirip kurtulmuş olacağım.”
Bir Zamane Çocuğunun İtirafları
Alfred de Musset
⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️⚜️
İlk kitabımm
Kalemimden Hikâyem
Öncelikle bu kitabın içerisinde bulunan "Kavuşma" adlı hikayenin yazarı olarak bu kitabı bu platformda görmek gerçekten çok gurur verici olduğunu söylemek isterim. Kitabımız 2 öğretmen 10 ortaokul 10 lise öğrencisi tarafından kaleme alınan 22 hikayeden oluşmaktadır.
Şimdi biraz size kendi düşüncelerimden bahsedeyim:) Bu projenin yapılacağını öğrenen edebiyat hocalarımın akıllarına ilk bizim gelmemizle (benim ve en yakın arkadaşım 
Işıl) bize projeden bahsettiler. Bunu öğrenmemle içimde oluşan mutluluğu anlatmaya kelimeler yetersiz tabiki. İlk önce bu sürece katılmak isteyen lise öğrencilerinden 10 kişi seçilmesi için seçmelere katıldık. Seçmeleri geçtiğimi öğrendiğim gün her şeyin başladığını anladığım gündü diyebilirim. Bu süreç içerisinde bize yardımcı olan hocamızla yaptığımız toplantılar hikaye yazmamızda büyük katkısı olduğunu şimdi daha da iyi anlıyorum. Çok başarılı, güzel bir sürecin sonunda kitabımızı elimize almış olduk.
Bu süreçte hem yeni arkadaşlar edinmiş olduk hemde yazarlık serüvenimizin başladığını somut bir şekilde kanıtlamış olduk. 13.06.2025 tarihinde yapmış olduğumuz imza gününde gelen herkese buradanda bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Almış oldukları kitapları imzalatmak için sıraya giren küçük büyük herkes o kadar içten o kadar tatlılardı ki anlatamam. O gün Işıl 'a şunu dediğimi çok iyi hatırlıyorum "Ben yazar olmak istiyorum." Ve kendime bir söz verdim: Asla yazmayı bırakma.
"Başka bir zaman, ayrı bir kitapla" görüşmek üzere:)
