Güzel incir kuşu..
Her gün ağır ağır ölüyorum. Kaderimden her an kahroluyorum. Sen dışarılarda özgürce uçup ötüyorsun, bense esir tutulduğum kafesimde öfkelenip çıldırıyorum. Hadi, şimdi uç. Benim yerime de özgür kanatlarını çırp.
Sayfa 202
Okuduğu benim ölüm kararımdı.Kağıdı Adliye Kaleminden birkaç meteliğe almiştı. Ama bu kağıt benim için çok pahalıydı.
Sayfa 68Kitabı okudu
Belli ki kaderim benim için zorlu sınavlar hazırlamış durumda ancak yılmayacağım! Rahat bir kalp her şeyin üstesinden gelebilir.
Rahat bir kalp mi?
Kalemimden böyle bir kelimenin dökülmüş olması bile gülünç.
Sayfa 79Kitabı okudu
Bu derece zarif bir yazı ancak bir markinin kaleminden çıkabilir, diyordum. Ne olsa aydın, okumuş adam olmak başka şey! Benim yerimde başkaları olsa bu bataktan nasıl çıkacaklarını bilemez, apışır kalırlardı; halbuki ben, üstelik alay da ederek kolayca sıyrılıyorum, çünkü "zamanımızın okumuş, aydın bir adamıyım".
Elimi, ayağımı koparıp attıklarını, kalbimi göğüs kafesimden söküp çıkardıklarını biliyordum ama ruhumun direnişi karşı konulmaz artçılarını sürdürmeye devam ediyordu.Savaş çoktan başlamıştı ama hala kazanmak için zamanım vardı. Ruhum bedenimin önünden süngülerini koparan bir yırtıcı hayvan gibi kükrerken benim onun ardında ezilmeye niyetim yoktu.
