Bana sen gerek, şu küslüğü bırak
Gel konuşalım ordan burdan
Bahçemin deli, ey yaman gülü
Feda uğruna, yansın bu orman
Sana ben ezelden geldim, lan
Bi' çağır hele bak, bu yerde durmam
O kara göze, kaşa ben ki kurban
Taşıyor umudum aşkımdan
Sana ben ezelden yandım, lan
Bi' çağır hele, daha bu yerde durmam
O kara göze, kaşa ben ki
Bana sen gerek, şu küslüğü bırak,
Gel konuşalım ordan burdan.
Bahçemin deli, ey yaman gülü,
Feda uğruna, yansın bu orman.
Sana ben ezelden geldim, lan
Bi' çağır hele bak, bu yerde durmam
O kara göze, kaşa ben ki kurban
Bana sen gerek, şu küslüğü bırak
Gel konuşalım ordan burdan
Bahçemin deli, ey yaman gülü
Feda uğruna yansın bu orman
Sana ben ezelden geldim lan
Bi’ çağır hele bak bu yerde durmam
O kara göze kaşa ben ki kurban
Taşıyor umudum aşkımdan
Söylemiyorum
Çok özledim ama
Hasretin ağır, gel de kurtar
Ben inanırım
Bu aşk bize umar
Kimse edemez onu tahtından
Geçmişin yükü şimdi toz duman
Bembeyaz defterim her sayfam
Sen benim alın yazımsın tamam
Silmeye ne mecal, ne derman
🫡🌹❤️🔥 #mabelmatiz’e selam dur.
youtu.be/-O22D3EV6G0?si=...
İnsanlar görmezler. Kendi kendine yeten şeyler hep görmezden gelinirler. Bir ağacın sesi çıkmaz, sen sulamazsan yağmur sular, sen sevmesen kuşlar konar dalına, sen ısıtmasan güneş ısıtır içini. Ama kendi için yaşasa da hep fedakardır ağaçlar. Önce köklerini güçlendirir, bir kaynak arar kendine. Sonra yeşillenir. Oksijen salgılar insanlar için,
Nerede gördüm seni.
Hatırlamıyorum.
Nasıl gördüm bilmiyorum.
Ne giymiştin o gün , saçların uçuşuyormuydu rüzgarda?
Sabunmu kokuyordu, Beyaz zambakmı yoksa?
Nasıl gördüm ilk defa?
Camdamı, sokaktamı?
İlk nasıl gördüm seni
Yakındanmı uzaktanmı? hiç, ama hiç bilmiyorum.
Yüzün yine ay gibi parlıyordu sanırım, yada,güneş gibi
Eğer istersen,
Kitaplarım senin olabilir;
Hatta şiir defterim bile...
Zaten sen olmadığın vakit,
Benim kadar onlar da yalnızdır.
Bu çok sevdiğim;
Karadeniz kasabasında.
Çömez bir okuyucu eline eski bir defterin nasıl geçtiğini anlatıyor ve sonra da onun hakkında haddi olmadığı halde fikirlerini beyan ediyor.
Önümde büyük bir defter açılı. Hafif yıpranmış, kitaplığımın arka taraflarında kalmasından olsa gerek. Sağ tarafımda hokkam, elimde ise tüy kalemim var. Hazırlık yapmaya çalışmanın bir işe yaramayacağının
“Eğer istersen,
Kitaplarım senin olabilir;
Hatta şiir defterim bile…
Zaten sen olmadığın vakit,
Benim kadar onlar da yalnızdır.
Bu çok sevdiğim;
Karadeniz kasabasında.”
Eğer istersen,
Kitaplarım senin olabilir ;
Hatta şiir defterim bile...
Zaten sen olmadığın vakit,
Benim kadar onlar da yalnızdır.
Bu çok sevdiğim ;
Karadeniz kasabasında.