Felsefe Okumaları
1. Schopenhauer - Say yayınları dizisi
2. Schopenhauer - İsteme ve Tasarım olarak dünya
3. Schopenhauer - Aşkın metafiziği
4. Rudiger Safranski - Felsefenin yaban yılları( Schopenhauer biyografisi)
5. Nietzsche - Böyle buyurdu zerdüşt
6, Nietzsche - Putların Alacakaranlığında
7. Nietzsche - İyinin ve kötünün ötesinde
8. Nietzsche - Ecce
Sevmekmi? Hiç duymadım ki!
Gülmek mi? Çoktan unuttum!
Yaşamak mı? Oda ne!
Aşk mı? Büyük bir yalan!
Yanlızlık mı? İşte o benim dünyam
İstifa ettim!
An itibariyle 4 yıl okuduğum, uğruna türlü eziyetler çektiğim, okul yollarında ağlayıp zamanında jüriler karşısında ezilip büzüldüğüm mimarlık mesleğimden resmen istifa ettim. Bu kararı almak hiç kolay olmadı.
Artık başka bir işim var ve 3 yıl süren işsizlik sürecime kendi ellerimle son verdim. 3 yıl içerisinde mimarlık mesleğinden kazandığım miktar "0 TL" oldu. Oysa benden talep edilen oda aidatı miktarı her yıl hiç sektirmeden 360 TL'ydi.
Bu yolda en büyük yardımcılarım 
Ayn Rand'ın 
Hayatın Kaynağı kitabındaki Howard Roark ile 
Albert Camus'nün bireysel başkaldırı üstüne söylediği fikirleri oldu. Geleceğimi başkalarının benim için belirlemesine izin vermeyeceğim, kendi geleceğimi artık sadece kendim belirleyeceğim.
Yazımın devamı için : twitter.com/oguzakturk/stat...
Kronolojik Kitap Potpurisi-2 (1 Yıllık Okumanın En Absürt Hikayesi-2)
#191045458 devamı...
2023 yılının ilk günlerinde 958.jpg)
Martıları Seven Adam ‘ı uyku tutmamış, yatağında dönüp duruyordu. Çünkü onu martılardan daha mutlu eden tek bir şey vardı, o da Fransız Teğmenin Kadını Patrice’ydı ve onu düşlerken gözüne uyku girmiyordu. Hava aydınlanırken
“Bir kadın olarak, ülkem yok. Bir kadın olarak, bir ülkem olsun istemiyorum. Bir kadın olarak, bütün dünya benim ülkem.”
Koridor Yayıncılık
"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
Bir öğretmen olarak unutmayacağım bir saçmalığı sizinle paylaşmak istiyorum zira bu mesleği öğrenciden çok diğer unsurların nasıl verimini, enerjisini düşürdüğünü birilerinin söylemesi lazım. Pek çok meslektaşim da benimle aynı dertleri paylasiyordur eminim. Gelelim hikayeye:
Şırnak'ta birleştirilmiş sınıflı bir köy okulunda görev yapiyorum.
"Hiç önemsemiyormuş gibi gözüküp, deliler gibi önemsiyordum. Bu da benim ikilemimdi."
