…Her zaman sana ait olmadığım için bana kızgındın.
Sayfa 124 - ykyKitabı okudu
Özbilinç, madde yaşam olarak organize olduğunda doğal bir işlev olarak ortaya çıkıyor ve bu işlev güçlenirse kendisini taşıyana yönelip kendisini üreten olguyu anlamaya ve açıklamaya çalışıyor ve yaşam kendini anlayabilmek için hem umut dolu hem de umutsuz bir çabaya giriyordu; doğa kendini kendinin içinde bulabilmek için içini deşiyordu sanki. Boşunaydı bu çaba çünkü doğa ne anlamaya indirgenebilir ne de sonuçta yaşam kendini duyabilirdi.
Sayfa 340 - can/ 1. cilt
...bir insanın, onurun verdiği baskılardan kurtulabildiğinde, ayıbın getirdiği sonsuz yararların tadını çıkarmasının nasıl bir şey olabileceğini düşlemeye koyuldu ve kalbinin bir süre, daha hızlı çarpmasına neden olan ahlaktan yoksun tatlı bir duyguya kapılınca da dehşete düştü.
Sayfa 105 - can/ 1. cilt
Okur Takip Önerileri
Bana hastalık nedeniyle ortaya çıkarabileceği ruhsallaşmadan söz etmeyin, Tanrı aşkına böyle demeyin. Bedeni olmayan bir ruh, ruhu olmayan bir beden kadar insanlıkdışı ve ürkünçtür. Üstelik birincisi çok ender görülen bir istisnayken, ikincisi bir kuraldır.
Sayfa 127 - can/ 1. cilt
Aslında, bir yere yerleşmek garip bir iştir ve belki de bunun nedeni, amacın yalnızca kendine hizmet etmesi ve o belirli süre biter bitmez ya da o sürenin bitiminden kısa bir süre sonra, orayı terk edip eski durumumuza dönmeye kararlı olduğumuz için yeni bir çevreye alışmanın ve onu benimsemenin getirdiği zorluktur.
Sayfa 132 - can
...aldırmazlığı onun nedeni ve sonucu değil ta kendisiydi.
Sayfa 284 - can
"Bana söyler misin lütfen? Mekanı, duyularımızla, görmeyle ve dokunmayla algılayabiliyoruz, iyi, ama zaman duyumuz nerede? Bana söyler misin bir zahmet? Gördün mü, kalakaldın. Hiçbir şeyini bilmediğimiz, tek bir niteliğini bile sayamayacağımız bir şeyi nasıl ölçeceğiz? Zaman geçiyor diyoruz. Geçerse geçsin, beni ilgilendirmez ama ölçmeye gelince... yo, dur bakalım! Ölçülebilmesi için düzgün bir biçimde akması gerekir ama böyle yaptığı nerede yazılı? Bilinçli zihnimize göre bunu yapmıyor, biz öyle varsayıyoruz, düzen uğruna. Demek ki tüm ölçümler adetten, izninle..."
Sayfa 87 - can
Mekan, zaman gibi unutkanlık getirir ve bunu bir insanı tüm ilişkilerden koparıp onu özgür ve aslına dönebilecek bir duruma getirerek yapar ve gerçekten de bir anda ayrıntılara meraklı ya da ilkelerine bağlı birini bir serseriye dönüştürebilir.
Sayfa 12 - can
Kültür bir şeye cesaret edebilme sorunudur. Okumaya cesaret edebilme, bir görüşe inanmaya cesaret edebilme, görüşlerini açıklayabilme cesaretidir.
Sayfa 60 - ykyKitabı okudu
...Beni yaşamcıl kılmakla en büyük ölümlerin en derin acılarını bana vermemiş mi bu insan olma çabası? Ben, insan olma çabasının sürekli üstüne giden ben? Artık beni benden alsınlar. Atsınlar bir alanın sabah süpürülen, sabah boş şişeleri taşınan bir büyük çöp tenekesine. Ben de biraz onlardan olmak istiyorum. Duyguları ölçüleyen, sevgilerini sevmeyen, acılarını acımayan, yollarını yürümeyen, uykularını uyuyan, iştahlarını yiyen, sevişme isteklerini boşaltanlardan olmak istiyorum...
Sayfa 55 - ykyKitabı okudu
Yaşamım yazarların acısını aramak oldu. Çocukluğumda Dostoyevski'nin nihilist acısını buldum. Otuzumda Pavese'nin intihar acısını. Bugün Berlin'de Peter Weiss'ın antifaşizm acısını.
Sayfa 39 - ykyKitabı okudu
Şimdi neden bu kadar çok sevdiğimi anladım, çünkü kendim ölmüştüm ve yalnızca başkalarının canlılığını algılayabiliyordum.
Sayfa 35 - ykyKitabı okudu
...çünkü, bir yerinden yırtılmamış bir gizliliğin de tadı yoktur.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bir şaşkın cüceler dünyasında yaşadığımızı benden önce söyleyenler çok... Bizden önce... Eşitlik türünden saçmalar, bizi bu hale getirdi. Kuşkuya, işkile dayanan eşitlik mi olurmuş? Bir gün kurulabilecek tek eşitlik, olsa olsa ödevde, esleklikte, büyüklüğümüzün düşünde eşitliktir. Bize buyurana duyduğumuz sevgide eşitliktir.
Sayfa 86Kitabı okudu
Şu anda elimde tuttuğum nedir? Olsa olsa, dünyanın bir görünümü.
Sayfa 80Kitabı okudu