Serindi gece,
Sahilde dalgalar vurdukça;
Yıldızlar gecenin karanlığında,
Göz kırpdıkça, üşüyordu...
Sordu:
-Üşüyor musun?
Başını öne eğdi,
Asil boynu hafiçe önüne doğru kıvrıldı;
Sesizce,
-Hı hı diyebildi...
Ceketini çıkarıp; "o halde beraber üşüyelim" dediğinde;
Sevginin sıcaklığını hissetti koynunda;
İşte o an, sevi(li)yordu, anladı...
"Aşk böyle bi şey olmalı" diye düşündü:
"Üşüdüklerinin farkında; birlikte ısınabilmek..."
Ceketi omuza almak kolaydı,
Ama, yarım kalandı...
"Beraberce üşüyebilmekti, aşk"