Buna karşılık, insanlar vardır, sürekli başkalarının sevgisini ve onayını kazanmaya çalışır ve bunu yaparken de kişiliklerinden ödün verirler.
İnsanlar vardır, diğer insanları sürekli karşısına alır ve dünyaya karşı sonu gelmeyen bir öfke yaşarlar.
Ya da insanlar vardır, başkalarıyla aralarına görünmez bir engel koyar, onlarla yakın duygusal ilişkiler kuramazlar.