her an gerisinde sancılı bir şeyler bırakıyor
yine de onlar yokmuş gibi yapıyorum
sırtımı dönüp gidiyorum
geçti dediğim an yeni bir ana geçiyorum
her anıma elimde çiçeklerle gidiyorum
bakın ben iyi biriyim bu çiçekler bu an için diyorum
kötü bir ansanız çiçekler sizde kalsın
iyi gelir belki
ama bana iyi gelecek çiçekler bunlar değil
ben güzel
Yaklaştı fırtına
Denk geldi son fırtıma
Şimdi hazreti Nuh gibi bir gemi yapılan Allah aşkına
Çarşaftan yelkeni
Gel de bir gör beni
Salonun ortasında bermuda şeytan üçgeni
Yarın ne olacağını kim biliyordu? Hayat bana birşey öğrettiyse bu, yarının hiçbir zaman olmayabileceğiydi. Ya da daha kötüsü, kalbinizi ellerinde tutan insanın bir gün ortadan kaybolabileceğiydi. Bugün burada, yarın yok. Tıpkı Bermuda Şeytan Üçgeni'ne giren, kaybolan bir gemi gibi.