*Kitapla ilgili bilgi içerir.
V. Woolf ‘Kadınlar ve Yazın’ üzerine kendisinden istenen konuşma için nehir kıyısında düşünürken kadının yazabilmesi için kadının parası ve kendine ait bir odası olması gerektiği görüşünü ele almaya karar verir. Bu karara varma aşamalarını sunacağını, dudaklarından yalanlar döküleceğini, ama bunların arasına karışmış
Günümüz aşiretlerinin ve söz meclislerinin Oğuzlara kadar dayandığını söyleyebiliriz. Ev kurma işinin büyük kısmı artık erkeğin omuzlarındadır. ‘’Yuvayı dişi kuş yapar’’ atasözü büyük ölçüde önemini kaybetmiştir. Başlık parası, yani ‘’kalın’’ diye adlandırılan ve erkek tarafının, kız tarafına nakit olarak ya da mal karşılığı ödeme yaptığı durum
Acaba yazarı ömrümden çaldığı zaman sebebiyle dava etsem kazanır mıyım?
Sakince spoiler vere vere anlatayım size bu klavye ishalini. Açelya diye cici bir kız var. Çok cici ama. Öyle böyle cici değil. O kadar cici ki osursa gökkuşağı çıkartır. Seviye o noktada. Neyse bunun annesi onu doğururken mortingen şekerim. Babasını da amcası miras yüzünden
"Evli kadınların kocalarınca dövülmesi erkeklerin yasal hakkıydı ve bu hak, yüksek sınıflarda olduğu gibi aşağı sınıflarda da utanç duyulmadan uygulanırdı! " diye okudum. Tarihçi şöyle sürdürüyordu sözü: "Aynı biçimde, anne babasının seçtiği beyefendiyle evlenmeye karşı çıkan kız çocuk, kamuoyunda hiçbir tepki uyandırmadan odaya kilitlenip dövülebiliyor, yerden yere savrulabiliyordu. Evlilik, özellikle 'şövalye' (nezaket ve cömertlik) niteliklerine sahip yüksek sınıflarda, kişisel bir beğeni olayı değil, ailesel açgözlülük meselesiydi... Evlenecek taraflara çokluk beşik kertmesi yapılır, evlilikse çocukluktan çıkar çıkmaz gerçekleştirilirdi!''
Moşe ve Esma'nın imkansız aşkını okuduğum bu kitapla sevgili yazarım
Buket Soyhan beni yine mest etti diyebilirim.
Evliliği boyunca kocası Rafael den şiddet görmüş olan Adel defalarca hamile kalmasına rağmen çocukları yediği dayaktan hayata tutunamayıp hep ölmüşlerdir. Yine hamile kalmıştır ve ilk defa 9 ay boyunca hayata tutunmuş olan evladını
'“Piyango günler efendim! Bugün size çıktım", "Merhabalardan bir demet".
Nevi şahsına münhasır incelememiz (miz derken? Tanışıyor muyuz? Siz kimsiniz de mizleşiyoruz. Pardon yani) "Tanışmamayı sürdürelim o halde.” (“Krem karamelleşmeyelim lütfen.”) E tamam daa aç ve kapa parantezler!
Spoi ve Giller'i bulunmaktadır.
Ustanın
Ya dertlisin, ya sevdalı…
Eşsiz kalmış keklik misin?
Uçamazsın, sekemezsin.
Alan almış, satan satmış
Beşik kertmesi başın bağlı
Başını alıp gidemezsin!
Yavru kuşum, bu sendeki güzellik
Kapsamlı ve güzel inceleme yazan arkadaşlar olmuş. Aynı şeyleri tekrar etmek istemiyorum sadece tek bir boyutundan bahsedeceğim hikayelerin o da başlıktan da anlayabileceğiniz gibi “kadın”.
Aslında birçoğumuz kitabı okumasak da karakterleri aşağı yukarı tanıyoruz. Erkek kahramanların yanısıra hatırı sayılır şekilde kadınlar da ön plana çıkıyor.