Dünyada hergün 1 buçuk milyar kahve içiliyormuş. Ve ben bu sayının 4 fincanlık yükünü sırtlarken yazıyorum bu yazıyı.
Kahvedeki kafeinin yanısıra, içilen kahve uyku hormonu salınımını geciktiriyormuş. Bunu farkettim mi bilmiyorum. Üzerimdeki ağırlığın bundan olmadığına eminim ama. Tamam bişeyler gecikiyor ama bu uyku hormonu mu, sanmıyorum. Bu arada Balzac günde 50 fincan kahve tüketiyormuş. Yaşasaydı sayı 1.500.000.050 olacaktı yani. Kötü görüntü.. Neyse dağılmasın konu.
Kuruluşumun 27 yılı geride kaldı, günde ortalama 8 saatten yaklaşık 9 yılım uykuda geçmiş. Bi kayıp mı, emin olamadım. Bazen hayal mi rüya mı kestiremediğim, ama belki de en güzel anlarım sığınca o 9 yıla pek kayıp gibi durmuyor. Tam 7 sene süper kahraman olma hayali kurdum, 7 yaşında hayalin kelime manasına bakabildiğim bir sözlüğe sahip olduğumda, aslında hayalimde zaten süper kahraman olduğumu farkettim. Hayır tabi ki tayt giymiyordum. Uçuyor muydum ondan emin olamadım şuan. Newton'u tanımıyordum ve 'yer çekimi' kavramına bakmamıştım henüz sözlükten. Keşke uçsaymışım, hazır farkında değilken o bilginin. Bir gece Beşiktaş'ı şampiyon yapan futbolcu oluyordum, bir gece Roket takımından Pikacu'yu kurtarıyordum. Bu arada, Pikacuyum diye atlayan ben değildim. Kahramanlar gizliydi,yapmazdım tabi ki.
Dostoyevski çok güzel demiş:
Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracak neyim kalır.
Hayalini kuracak çok şeyim var hala. Bu arada yukarıdaki bilgiyi unutun, hormon salınımını pek de geciktirmiş sayılmaz.
Millet kafayı yemiş :/
Demin gözlerime inanamadım onlarca erkek kapımızın önünden at gibi koşarak geçtiler "beşiktaş beşiktaş" diye haykırıyorlardı. yer sallandı resmen, ne maske ne mesafe hiç birşey yoktu. yuh! gerçekten yuh! beşiktaşın şampiyon olması, sağlık çalışanlarının ailesini görememesinden daha önemli olmuş yazık onlarca insanın hakkına girdiler..