İnsan tozdan ibaretti ve bütün bu tozun doktoru olmanın, insanların mutsuz, hasta ya da uykusuz kaldıkları zaman hatırlayıp tekrarlayacakları şiirler yazmaktan nasıl daha iyi bir şey olduğunu anlayamıyordum.
İşte yine almış başımı gidiyordum, beni gördüğü anda bana çılgınca aşık olacak bir erkeğin göz alıcı hayalini kurmaya başlamıştım bile, oysa yalnızca yavan bir konuşma yapmıştık.
On dokuz yıl boyunca iyi notların, ödüllerin ve çeşitli bursların peşinde koştuktan sonra, artık kendimi koyuveriyor, yavaşlıyor ve düpedüz yarışı bırakıyordum.