Reader Follow Recommendations
Varoluş seviyesindeki bir diğer ihtiyacımız da sevinç. Bu durumu anlamdan bağımsız olarak yaşamın kendisi ile ilgili bir sevinç duyma hali olarak tanımlayabiliriz. Denizin, ormanın rengine baktığımızda sevdiğimiz bir müziği dinlediğimizde güzel bir kitap okuduğumuzda kendimizin farkında olmadan yani kendimizi aşarak hissettiğimiz bir duygudur. Herhangi bir başarı, herhangi bir ödül elde etmeden sadece nefes alıp verdiğimiz için duyduğumuz bir sevinçtir. Yani bir anlamı yoktur .Sadece hissederiz. Yeter ki, iç çatışmalarımız bizi bunu görmekten alıkoymasın.
Sayfa 47Kitabı yarım bıraktı
Hayat hakkında bildiklerimiz ve varoluşumuz arasında bir bağ kurduğunuz zaman kendimizi daha tamamlanmış hissediyoruz. Bu bağ yeterince güçlüyse anlamlı bir hayat yaşadığımızı hissedip yaşamın getirdiği durumlar ve sorunlarla daha uyumlu bir şekilde başa çıkıyoruz. Anlamlı bir hayat yaşadığımızı hissediyorsan tehlikeler aksilikler bizi çok korkutmuyor Çünkü onlar da bu anlam kavramına dahil oluyor Ve sanırım anlamlı yaşadığını hissedebilmenin önemli bir katkısı da ölümü ve kayıp korkusunu daha az yaşıyor olmamiz. Çevresi yakınları ve belki de Evren için anlamlı olduğunu Hisseden kişi ölmeden veya başka bir tehlikeden ayrıca korkmadan anını daha iyi yaşıyor
Sayfa 46Kitabı yarım bıraktı
Uyum bozucu semaların bir özelliği de "kendini doğrulayan kehanet" yaratmalarıdır. Kişi,karşısındaki insanı o kadar iter ki,ona kendisinden vazgeçmek dışında bir seçenek bırakmaz. İlişki bu nedenle bittiğinde de Duygusal Yoksunluk Şeması haklı çıkmış gibi olur ve kişinin semasina inancı biraz daha artar.
Sayfa 17Kitabı yarım bıraktı