Merhabalar, öncelikle herkesin Ramazan Bayramı’nı kutlarım. Rabbim daha nice bayramlara ve Ramazanlara hayırlısıyla kavuşmayı ve hakkıyla istifade edebilmeyi nasip etsin inşallah.
Fark eden okurlar olmuştur belki, bir süredir Mehmed Akif üzerine okumalar yapıyorum. Bu süreç bilinçli bir program dahilinde de olmadı. İsmet Özel “Kitaplar insanı
bir iran şairi der ki:
"ez beyâbân-ı âdem tâ ser-i bâzâr-ı vücûd
be telâş-ı kefenî âmade üryânî çend"
yokluk çölünden varlık pazarına bir kefen almak telaşıyla gelmiş birkaç çıplak..
insan bu idi..
~
Sanma ki sen, çöl* ölü, hayat hiç yok içinde.
Doğmadı mı Peygamber, boş san(y)dığın çöllerde?
Yaratmışken kainatı, cânâ ruhu Üfleyen,
Sanar mısın halk etmez, canı kumlar içinde?
Sandık ki çöl verimsiz, sunacak bir şeyi yok.
İçinde doğdu Kur'an, ilminin benzeri yok.
Tane tane kumları taşıyınca rüzgarlar,
Yeşil amazonda bile, beyâbân
"Ez beyâbân-ı âdem tâ ser-i bâzâr-ı vücûd
be telâş-ı kefenî âmade üryânî çend"
Yokluk çölünden varlık pazarına bir kefen almak telaşıyla gelmiş birkaç çıplak.
İnsan bu idi.
*****
Beyâban-gerd Mecnûn'dan gam ü derdüm su'âl etmen
Ne bilsün garka hâlin ol ki menzil-gâhı sâhildür
(Çöllerde dolaşan Mecnûn'dan benim gam ve derdimi sorma.
Sahilde oturan, denize batmış olanın hâlini ne bilsin?)
*****
"Artık takatim yok, gözyaşlarım da yok, sana karşı muhabbetim de! Fakat zannettiğin gibi başkasını sevebilecek bir kabiliyet de ruhumda yok. Bütün varlığım, soğuk, geniş bir beyaban."
*Beyaban: Çöl, sahra.