Beden bir kuş kafesi gönül ise dost evi;
Ev kurmak hüner değil içinde yoksa sevi.
Ben sevda vurgunuyum, ha şair, ha ekinci;
Üretmekte birinci, üleşmekte ikinci.
Kâğıdı kutluyorum, kalbi var kâğıdın da,
Sofra güzelliğinde ve hep iftar tadında.
Vakti kendi akışına bırakamam,
Asra yemin eden sensin sevgili.
Vakti kuşanmanın töreni, töresi var,
Ve vakti ululamanın edebi.
Aldatanların varsın hiç bitmesin sarhoşlukları,
Elbet er veya geç yanacak ateş tutanın eli.
Katılıp ruhlar göçüne,
çekilip gitmek geçer içinden,
Gül yordamlı dostlar çağırsa ya,
hiçbirisi çağırmıyor.
Madem ki seviyorsun, zora katlanacaksın.
Her yerde dövülmek, kovulmak vardır,
Bin kez kovulsan da sevgilinin kapısından,
Bin kez katlanacaksın.