Cemâlini görmeye namludan geçerim ben...
Sayfa 29
Aklımdan korkuyorum,
Bu gelimli, gidimli dünyanın yükü ağır.
Bütün ufuklar kaçak, duvarlar kör ve sağır.
Sevgili vuslat odasına çağırır beni,
Kurbanlık koç gibi süslenirim,
Abdest üstüne abdest alır, öyle giderim.
Zikir kuşlarının hepsi içimde kanatlanır,
Sevgilinin kapısında kimlik sorarlar.
Fazla söz bilmem ben,
"Lâ ilâhe illallâh!" derim.
Uzaklardan bakan bir muhteşem saray sanır,
Halbuki bir göçebe çadırından daha çıplağım.
Ancak Hakk'ın rızası için harmanlanan muhabbetlerde,
Öz, anne sütü kadar besleyici ve sıcağım.