"Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi!
Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var..."
Sayfa 61
''Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var..''
Sabahattin Ali
Meraki Efendi bir gün, ''Mehmet! Beyefendi ne yapıyor ?'' deyip de Mehmet'ten ''Çorba içiyor.'' cevabını alınca ''Oğlan öyle söyleme; ona alafrangada ''sopa yiyor'' derler.'' demiş ve Mehmet ''Hayır efendim! Allah göstermesin, sopa yediği yok, çorba içiyor.'' karşılığını vermişti. Bu cevaba Meraki Efendi meraklanmayıp ''Oğlum! Alafrangada çorbanın ismi sopadır, bunları birer birer öğrenmeli.'' diye nasihat etmişti. İşte anlayınız, Mehmet Efendi bile yavaş yavaş alafranga olmaya başlamıştı.
Sayfa 12
''Beyefendi! Siz tevazu gösterecek kadar büyük değilsiniz.''
''Benim sıkıntımdan ahlaksızca yararlanmaya kalkıyorsunuz, beyefendi!
Ben acınacak durumdayım ama, satılacak değilim!''
Sayfa 355Kitabı okudu
NEZAKETLE INCELIK ARASINDAKI FARK
Zengin bir ailenin oturduğu evin banyo dairesindeki musluklar bozulmuş.Evin hizmetçisi eskiden beri bu işi yapan tesisatçıya telefon ediyor, usta gönderip muslukları tamir etmesini rica ediyor.Ustanın başka işi var.Ancak bir kaç saat sonra gelebiliyor.Hizmetçi kapıyı açıyor, ustayı tanıdığı için "2. kattaki banyoya çık!" diyor, " Bütün musluklar su kaçırıyor!" Usta daireye gidiyor, kapıyı açıyor.Birde ne görsün?Evin hanımı banyoda!Yalnız "nazik" biri olsaydı "Afedersiniz hanımefendi!" der, kapıyı kapatırdı.Ama o aynı zamanda "ince" biri olduğu için kapıyı çekerken "Afedersiniz beyefendi!" diyor.
ANONIM
“Kağıt masa örtüsünün üzerinde, yuvarlak bir güneş ışını . Yuvarlağın içinde bir sinek zar zor yürüyor: sersemlemiş, ön ayaklarını birbirine sürtüyor ve ısınıyor. Ezer sem ona iyilik etmiş olacağım . Yaldızlı tüyleri güneşle parlayan şu koca parmağın ortaya çıktığını görmüyor.
Autodidacte : "Öldürmeyin beyefendi!" diye bağırıyor.
Eziliyor; küçücük beyaz bağırsakları karnından dışarı fırlıyor. varoluştan kurtardım onu. Kuru bir sesle. Autodidacte'a:
"Ona iyilik ettim," diyorum.”
Sayfa 134Kitabı okudu
“Autodidacte yanıma sokuluyor. Nerdeyse soluğunu
yüzümde duyacağım.
Bir sır veriyormuş̧ gibi: "Bu adamın önünde hiçbir
şey söyleyemem size," diyor. "Lütfetseydiniz... "
"Neyi?"
Kızarıyor. Kalçaları kadınca sallanıyor :
"Beyefendi, ah beyefendi! Peki açıkça söyleyim. Çarşamba günü̈ benimle birlikte öğle yemeğine gelmek lütfunda bulunur musunuz?"
"Sevinerek..."
Kendimi asmaya ne kadar isteğim varsa, onunla yemeğe gitmeyi de o kadar istiyorum.
"Beni mutlu kıldınız," diyor Autodidacte. Sonra hemen ekliyor: "İsterseniz, gelip sizi evden alayım." Birden ortadan kayboluyor. Düşünmek için zaman bırakırsa düşüncemi değiştireceğimden korkuyor herhalde.”
Sayfa 101Kitabı okudu
