"Güç, patron, çok güç!.. Bunun için delilik gerek, delilik duyuyor musun? Ya hep ya hiç!
Ama sende beyin var ve bu seni yiyecek.. Aklın bakkal senin, defter tutuyor, bu kadar verdim, bu kadar aldım ;kar şu kadar, zarara bu kadar diye yazıyor.. Yani, iyi bir sahip, her işi sermiyor, her zaman arkayı kolluyor.. ... İpi koparmadıkça, hayatın ne tadı vardır söyler misin bana? Papatya papatyacıktır;rom değil ki dünyayı altüst etsin!.. "
— Güç, patron, çok güç! Bunun için delilik gerek, delilik, duyuyor musun? Ya hep, ya hiç! Ama sende beyin var, ve seni bu yiyecek. Aklın bakkal senin, defter tutuyor, bu kadar verdim, bu kadar aldım; kâr şu kadar, zarar bu kadar diye yazıyor. Yani, iyi bir sahip, her işi sermiyor, her zaman arkayı kolluyor. Hayır, ipi koparmıyor rezil, onu sıkı sıkı elinde tutuyor, kaçırırsa mahvoldu demektir zavallı, mahvoldu demektir! Ama, ipi koparmadıkça, hayatın ne tadı vardır, söyler misin bana? Papatya papatyacıktır; rom değil ki dünyayı altüst etsin!
Bize bir iki yüz daha lâzım.
Akıl hastalığı sadece iki yüz yıldan bu yana kullanılan bir terimdir; daha öncesinde her tuhaf davranış delilik olarak adlandırılıyor ve lanetlerden iblislere veya bedendeki sıvı dengesizliğine kadar her şey suçlanıyordu.
Sayfa 17 - Giriş.Kitabı okudu
"Delilik de bir hastalıktır; zatürre gibi, sarılık gibi, apandisit gibi bir hastalıktır. Nasıl birinde bir akciğer iltihaplanmıştır; o yüzden göğüs ağrır, güçlükle nefes alır, kanlı, kirli balgam çıkarır. (...) zeka ve seciye makarrı olan beyin rahatsızlığından dolayı insan doğru düşünemez, huyunu değiştirir: mesela çok neşeli veya çok kederli, çok cesur veya çok korkak, çok cömert ve tamahkar olur. Bunların peri ile cin ile münasebeti yok; Dimağ hasta... bunlar da ne adakla, nefesle, ne büyü ile olur, ne de yoluna gelir. Hastaya bakmak hekim işi olduğu gibi mecnunları iyi etmek, onların hastalık icabı mazzaratını tahdit etmek hekimin vazifesidir... Deliliğin diğer hastalıklardan başka tarzda düşünüş hekimlerden değil, hocalardan, papazlardan, şeyhlerden bekleyiş en budala kafaların, en ham beyinlerin işidir. Nasıl dua ile tayarre uçmuyor sihirle gemiler yürümüyorsa, hastalıklarda onlar gibidir....
Mazhar Osman🌙
"Bir gün koparacağım!" dedim.
"Güç, patron, çok güç! Bunun için delilik gerek, delilik duyuyor musun? Ya hep ya hiç! Ama sen de beyin var ve seni bu yiyecek. Aklın bakkal senin, defter tutuyor, bu kadar verdim, bu kadar aldım, kar şu kadar, zarar bu kadar diye yazıyor."
Sayfa 336
Aklının korunması için Tanrı’ya ilk yalvaran insanın dileği yerine getirildi. O günden bu yana insanın aklı, Tanrı tarafından korundu. Belki bir kasada, belki de cennette. Çünkü aklın, insan bedeninden kaçabileceği beş delik ve akıl yoksunu bedende delilik vardı. Akıl, insandan korundu. İnsan, beş duyulu bir hayvan oldu. Bedeni ölümlü, aklı korunan, beş duyulu bir hayvan. Tanrı’nın insan olarak doğacağı güne kadar böyle sürecek. Aklı, insanla öldüğü gün öpüşecek. Hayattakilerse son ana kadar koklayacak, duyacak, görecek, tadacak, dokunacak ama asla düşünemeyecek. Çünkü aklı alınmış insana bırakılmış olan beyin, sahibine sadece hayal veren bir organdır. Var olanın üzerine kurulan hayaller. Oysa akıl, yoktan düşünce yaratır. Yoktan var etmek bir düşünce, yoktan var ettiğini düşünmek bir hayaldir. İnsan düşünmez, düşündüğünü hayal eder. Akıl sadece Tanrı, beyinse bir çocuk tarafından korunabilir. İnsanı koruyansa ölümdür. Bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür.
