Sanırım saatlerce mesajlaşılan, konuşulan o ergenlik çağları çok değerliymiş. Büyüyünce her şey daha iyi olur zannediyordum, ne yanılgı! Zaman geçtikçe hayatım birbirinin tekrarı olan sıradan günlere dönüştü. Gün nasıl geçiyor ben onu dahi anlamıyorum. Oysa eskiden öyle miydi? Hayattan en azından zevk almayı biliyordum. Ne değişti? Hayat mı yoksa ben mi?