Belki, bu kağıtlar eline ulaştığında beni çağıracaksın, ama bu sefer vefasız olacağım; çünkü mezarımdayken o eşsiz sesini duyamayacağım. Ne bir fotoğraf ne bir işaret bırakıyorum geriye, hiçbir zaman beni anımsamadığın için, senin bana hiçbir şey bırakmadığın gibi. Bu da benim kaderimdi işte ve aynı şekilde ölümüm de oluyor. Son saatimde seni çağırmamalıyım. Bilinmeyen ismimle ve görünümümle kendi yoluma gitmeli, ayrılmalıyım. Ölüm benim için kolay olacak, senin için değil. Ama acı verecekse sana ölümüm, o halde ölmemeliyim.