Peygamberime iftira atan sapık zihniyetlere umarım yeterli bir cevaptır.
Efendimiz sav en büyük devrim yaptığı kadın cihetinden saldırıyorlar, hz. Aişe validemizle kaç yaşında evlendi hadiseyi manipüle ediyorlar bağlamından, tarihi şartlardan koparıyorlar zihinleri imar imar ediyorlar İslam örf ve adetin önünü açıyor eğer bir mevzu bir mesele nassa aykırı değilse şeriat o örfe itibar ediyor, yani bir yerde insanların
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
Üstümüze Karlar Yağsın
Ailemle normal bi mahallede otururduk. 1980'ler falan işte. Küçüğüm tabii en fazla 7-8 yaşlarında. Bi gün annem babam geldi dedi ki kardeşin olucak. Nasıl sevindim, abi olucam ya.
Şansıma kardeşim de erkek oldu. 8 yaş büyüğüm ondan, abisiyim! O kadar da seviyorum ki kardeşimi; hep sarılmak, sarmalamak, öpmek istiyorum. O yüzden bi oyun uydurdum, ben koltuğa oturup "Üstümüze karlar yağıyor” diye bağırınca o da sözde yağan kardan, soğuktan korunmak için benim kollarıma atadı kendini. Öyle sarılıp dururduk. Sonra bidaha, bidaha.
Lise yıllarım geldi, ben değiştim. ‘Ağır Abi'yi oynamaya çalıştım hep.
İçimde yine o sevgi dolu insan vardı, ama ben hep bastırdım onu. Mahalle çocuklarına ayak uydurmak için, ağalık taslardım. Ne dövmediğim yüz kaldı, ne içmediğim zıkkım kaldı. Dokundurtmazdım kendime, sevdirmezdim anneme falan. O ne lan öyle, erkek adam sevilirmiymiş. Tabi bu 6 yıl sürdü- ağır abi olunca okulu falan da saldık, sınıfta kala kala- böyle, kardeşimle de aram açıldı.
Üniversiteyi kazanmışım işte, otogardayız ailecek; annem, babam, kardeşim. İlk defa ailemden ayrılıcağım. Gidiceğim yer de baya bi uzak. Ama ben hala ağır abiyim. Annemle vedalaştık, babamla vedalaştık.
Sıra geldi kardeşime. İçim gidiyor sarılayım, öpeyim. Nasıl seviyorum. Ama raconu bozmak olmaz ya işte uzattım elimi, kafa tokuşturduk. Gözlerimin içine bakıyor, ama birşey de diyemedim. Bindim otobüse..
1 saat geçti geçmedi, mesaj geldi telefonuma. Kardeşimden.
“Üstümüze karlar yağsın.”
Günaydın..
-Yıllardır galerimde durur, yine denk geldim yine içim bi tuhaf oldu. Zamanı geri alamazsınız, sıkı sıkı sarılın ailenize...
Bir hocamız anlatıyor:
"X kentinde normal bi mahallede otururduk. 1980'ler falan işte. Küçüğüm tabii en fazla 7-8 yaşlarında. Bi gün annem babam geldi dedi ki kardeşin olucak. Nasıl sevindim, abi olucam ya. Çıkarıcam
HİKAYE SEVER DOSTLAR BURADA MI..
1827 Yılında Almanya’nın Brandenburg kentin de bir müzik öğretmeninin oğlu dünyaya gelir. Çocuğa Carl Dedloid adını koyarlar. Baba müzik öğretmeni anne ev hanımı Carl Dedloid’in anne ve babası sürekli olarak kavga ediyor evde huzur yok. Çocuğun yakınları Carl Dedloid bu olumsuz ortamdan etkilenmesin diye onu
Kendi kalemimden...
