psikolojinin tamamı, şimdiye kadar ahlaki önyargılarda ve endişelerde takılıp kalmıştır: derinlere cesaret etmemiştir. psikolojiyi benim kavradığım gibi, güç isteminin morfolojisi ve gelişim öğretisi olarak ele almayı -şimdiye kadar hiç kimse aklından bile geçirmedi: elbette, şimdiye kadar yazılmış olanda, şimdiye kadar susulmuş olanın bir belirtisini görmeye izin olduğu sürece. ahlaki ön yargıların gücü en manevi, görünüşe bakılırsa en soğuk ve en koşulsuz dünyanın derinliklerine kadar nüfuz etmiştir- ve kendiliğinden anlaşıldığı gibi, zarar vererek, ket vurarak, körleştirerek, delirterek. gerçek bir fizyo-psikolojinin işi, bilimsel araştırmacının kalbindeki bilinç dışı direnişlerle mücadele etmektir ve "kalbi" alır karşısına: "iyi" ve "fena" dürtülerinin karşılıklı birbirine bağlılığına dair bir öğreti bile, ince bir ahlak karşıtlığı olarak, hala güçlü ve sağlam bir vicdanda sıkıntı ve bıkkınlık yaratır -tüm iyi dürtülerin fenalardan türetilebilirliğine dair bir öğreti, haydi haydi. eğer ki birisi, yaşam daha da yoğunlaştırılacaksa, nefret, haset, mülkiyet düşkünlüğü, iktidar düşkünlüğü gibi duyguların bile yaşamı belirleyen duygular olarak, yaşamın toplam bütçesinde temel ve özsel olarak mevcut bulunmaları gerektiğini, dolayısıyla bunların daha da yoğunlaştırılmaları gerektiğini kabul ederse, -yargısının bu doğrultuda oluşu bu kişiye ruhsal bir hastalığın verdiği ıstırabı verir.
Bıkkınlık ve bilinç
Bıkkınlık, makinemsi bir yaşamın edimlerinin sonundadır, ama aynı zamanda bilincin devinimini başlatır.
Sayfa 31Kitabı yarım bıraktı
Korkularımız
Neye inanıyorsak o biz yuz...
Neye inanıyorsak onu yaşarız...
Neyden ve nelerden korkuyorsak, karşımıza korkularımızla ilgili olaylar çıkar.
Biz kaçtıkça, görmezden geldikçe, o sürekli buradayım mesajını verir. Ta ki yüzleşene kadar.
"Zor" dediğimiz her şeyi yaşarız.
"Hayat çok zor" diyorsak, zorluklarla dolu bir hayatımız
Gecenin gerçekdışı gölgelerinin ardından alışkın olduğumuz gerçek yaşam çıkagelir. Kaldığımız yerden devam etmek zorundayızdır; bıkkınlık verici tektipleşmiş alışkanlıklarımızın sürdürülebilmesi için gerekli çabayı devam ettirme zorunluluğu omuzlarımıza çöker. Bazen de bir sabah gözlerimizi, karanlıkta gönlümüze göre yeniden tasarlanmış bir dünyaya açmak İçin çılgınca bir istek duyarız; her şeyin yepyeni biçim ve renklere büründüğü, değişip dönüşebilen, sırlarla dolu, geçmişe dair hemen hemen hiçbir iz taşımayan, her tür bilinç ve yükümlülükten ve pişmanlıktan azade, sevinçli anıların hüzünlendirip acı vermediği bir dünya.
Sayfa 152Kitabı okuyor
Buda'nın ulaştığı bilinç, bilgi ve tanıma tek bir esastan ibarettir, o da şudur: Ey insan! Ne ölüm sonrası dağdağa ve endişesine sahip ol, ne ölüm öncesi dağdağasına; ne riyazet çek, ne de zevk ve lezzete esir ol. Bilakis sadece tanı. Hangi şeyi? Bir şeyi; o da şu: İnsan, bir unsurdan yapılmıştır . O da şundan ibarettir: Istırap, ıstırap!
Sayfa 119 - Fecr YayınlarıKitabı okudu
“Bir dakika öncesine kadar yüzünde olan o cana yakın, alttan alta neşeli ifade yerini dalgınlığa veya endişeye ya da yüzleşmek yahut içine dalmak istemediğiniz için erteleyip durduğunuz, gelgelelim geliştirdiğiniz ve zihninizden uzak tuttuğunuz süre boyunca yok olmayan, bilakis, tabiri caizse kendi garipliği içinde büyüyen, sanki önünde sonunda
