Duygularımın, bütün hayatım boyunca bir karmaşa içinde olduklarını, dışarı çıkmak istediklerini biliyordum. Fakat izin vermiyordum, asla izin vermiyordum, inatla izin vermiyordum. Beni öyle utandırıyorlardı, bana öyle işkence ediyorlardı ki, acı çekiyordum, bıktırdılar sonunda, bıktırdılar! Baylar, şu anda bir şeylerden pişman olduğumu ve sizden af dilediğimi mi zannediyorsunuz? Öyle zannettiğinize eminim. Ama öyle bile olsa, umurumda değil...