Dîsa li ber otogarekê bûm çenteyê min û betanîya min li kêleka min bû li ber dîwarekî runiştîbûm . Min çavê xwe gerand li hundirê otogarê , gelo kesek hebû alîkarîya min bike . Çend kes di ber min re derbasbûn û bi çavekî dilşewat li min nêrîn lê bi rêya xwe de çûn , qet nepirsîn , ne gotin ma ev pîrêjin gelo bi tena serê xwe çi dike li ber vê
