Canım Tess bile şu ruh halime iyi gelmediyse kitap okumama gerek yok benim artık. Ruh haline göre kitap okuyanlar çok azdır diye düşünmüştüm. Sayımızın fazla olduğunu bilemedim. Bana özel bir durumdur dedim. Ah hep düştüğüm yanılgı. Özel olmak. Neyse hayat bunu başıma vura vura öğretecek. Galip gelemeyeceğimin farkındayım aslında. Ama işte ufak
Fıtık Amca, o dolaylardaki sinemalarda oynayan bütün filmleri seyredip “Hazret-i Ömer’in Adaleti” adlı yerli filmi uygun bulup karısına o filmi görebileceğini söylüyor. Necmiye... Genç kadının adı. Gidiyor sinemaya... Fıtık Amcanın içi pırpır... Ertesi akşam erkenden eve dönüyor. Oh, çok şükür Necmiye evde.
— Necmiyaa?
— Efendim.
— Ne yaptın ben