Müslümanlar ve Zaman Ahlakı
İnsanlar zamanlarının çok kısa olduğunu unutuyorlar. Allah'ın kendilerine bir lütuf olarak verdiği bu zamanı faydalı olarak doldurma vecibesinin şuurunda değiller. İki aydır Türkiye'ye sık sık gelip gidiyorum. Tesadüfen hafta sonları geliyorum. Arkadaşlarım, dostlarım var. Bana diyorlar ki: "Efendim bu hafta sonu gelmeyin, benim düğünüm var!" Evlensinler... Tamam. Ama bu düğünler Türklerin hayatını yiyor. Bazen Türkiye'ye geldiğimde dostlarımı göremiyorum. Çünkü "Düğünümüz vardı." diyorlar. Benim televizyon konuşmalarıma değer veren bir dostum var. O dostum bir gün bana aynen şöyle dedi: "Bugün sizi dinleyemeyeceğim! Çünkü düğüne gideceğim!" Bana çok değer veren bir insan bu. Bunu siz bir Avrupalıdan, bir Almandan duyamazsınız. Ben evlendiğim zaman nikah dairesine gittik, iki şahit geldi. Birisi kayınpederim, biri de bilimler tarihçisi bir âlim arkadaşım vardı. Yemeğimizi yedik, sonra arkadaşım bizi Frankfurt'taki evimize götürdü. Ben bu kadar insanın bir sürü zamanını alamam! Boş şeylerle uğraşıyoruz.
Bilginin zevkine varıp okumak o kadar güzel ki. Başlayınca sürüklüyor insanı!
Bana dedi ki babam, " Sarf-ı Türki'yi" öğreteyim sana. O zamanlar gramere Sarf-ı Türki derlerdi. Bugün belki bilimler tarihçisi olabildiysem, babamın Sarf-ı Türki'yi öğretmiş olmasının çok büyük etkisi vardır.
Sayfa 37
Bugün Batı medeniyeti varmış olduğu noktaya aslında kendinden önceki Müslüman bilginlerden almış olduğu bilgiyi tamamlayarak geldi.
Sayfa 43 - Timaș Yayınları - 2010Kitabı okudu
Bizim Türkler olarak yolda ilerlememizi engelleyen birçok taş var. Bunları bertaraf etmemiz lâzım. Bu engeller/taşlar aşağılık duygusundan kaynaklanıyor. O da bilgisizlikten geliyor.
Şimdi düşününüz; siz bir dinin mensubusunuz ve o dinin peygamberi ne diyor: “İki günü birbirine eşit olan insan zarardadır.” Bunu Müslümanlar kâfi derecede göz önüne almadılar. İnsanların dikkatini buna çekmediler. Demek ki İslam dini sizden her gün yeni bir şey istiyor. Yani bu soruyu her Müslüman’ın kendisine sorması lâzım.
Bîrûnî 27 yaşındayken 18 yaşındaki İbn Sina’yla yazılı bir münakaşaya giriyor. Konu nedir biliyor musunuz? “Işığın sürati ölçüsüz müdür, yani lâ-mütenâhî midir, yoksa ölçülebilir mi? Yani zamanla ölçülebilir mi?” Ne müthiş bir şey değil mi! Böyle bir şey bugünün Türkiye’sinde bile olmaz.
Bilginin zevkine varıp okumak o kadar güzel ki. Başlayınca sürüklüyor insanı!
Sayfa 121 - Timaș Yayınları - 2010Kitabı okudu