Yine Kahraman Tazeoğlu, yine başrolde AŞK var. Yazarda hoşuma giden karakterlerin hissetiklerini okura geçirebilmesi. Hikayesi güzeldi, ölesiye sevmek, kararsızlık, pişmanlık, arayış, umut ve daha bir çok şey barındırıyor içinde. Yer, yer sıkıldığım da oldu ama, bazı kısımlar gereksiz uzatılmış gibi. Bu türü seven arkadaşlar okuyabilir de, insana pek bir şey katacak, düşünceye itecek bir kitap değil. :)
P.S. Eğer "Bukre"yi okuduysanız ondan kalan bazı soruların cevabı bu kitapta, bilin istedim. ;)
Masalımsı bir roman olan aynı zamanda (kanımca) bir çocuk kitabı olmaya hak kazanan bir Hasan Ali Toptaş kitabı. Bir gürgenin illüstrasyonlarla zenginleştirilmiş hüzünlü yaşam yolu.Eşyaya,bitkiye karşı nahifliğin işlenmiş hali. Herkesin konuştuğu eşyaların ve bitkilerin sustuğu zannedildiği şu dünyada onların sesi olan katıksız, sade bir roman.
Dipnot:Tırnak işaretli başlıkların birçoğu türkülerden alıntı,bilin istedim.
Yorum spoiler içerir.
Binbir Gece Masalları “retelling”i olan Gazap ve Şafak kitabına geçmeden önce size bir 11 Gece Masalları anlatmak istiyorum. Kitapla alakalı, bir hayli kısa ve dramatik bir masal kendisi. Okuyucularına şimdiden teşekkürler. Kanalıma abone olmak için- Şey, bu burada denmiyordu tamam tamam. Bunlar hep kitabın yan
Sol elimde bu kitap sağ elimde kalem... Şaka değil, kaldığım yerden okumaya başladığım anda kalemi elime aldım. Sanki bir ders kitabına çalışır gibi çizdim hemen hemen her cümlenin altını. İlk başlarda bitmesin istedim, sindire sindire, öğrene öğrene okudum. Sonlara yaklaşırken bitsin istedim ama her başarı öyküsünü okuduğumda elimden bırakmak istemedim. Şansa kadere çok inanan bir insan olarak bu inancımı biraz kırmama yardımcı oldu. Gerçekten "herşey benimle başlıyor" dedirtti. Cesareti ve kendine güveni olan bir insanın inancını daha da arttırdı. Ve çevreye daha da sağır olunması gerektiğinin önemini vurgulattırdı. Bu kadar yorumdan sonra en çarpıcı ve en aklımda kalan deyişi yazıp bitiriyorum.
"Afrika'da her sabah bir ceylan uyanır.
En hızlı aslandan daha hızlı koşması gerektiğini, yoksa yok olacağını bilir.
Afrika'da her sabah bir aslan uyanır, en yavaş ceylandan daha hızlı koşması gerektiğini, yoksa açlıktan öleceğini bilir.
Aslan yada ceylan olmanızın önemi yok, yeter ki her sabah kalktığınızda koşmanız gerektiğini bilin. "
Warcross sonrası stres bozukluğu halim hâlâ sürüyor olsa da ilk günkü şiddetinde değil. Bu yüzden kolları sıvayıp içimi dökmeye karar verdim. Öncelikle olayı kişisel almamanız adına klasik girizgâhımı yapayım: Kitabı çok sevene, az sevene, biraz sevene, aşırı sevene ve daha nicesine sözüm yok. Bunlar kitabı okuyanlar hakkında değil hatta yazar
Adını hemen hemen herkesin duyduğu, dört yüz yıldan bu yana parlaklığından hiçbir şey kaybetmeyen Shakespeare'in eşsiz kaleminden çıkan romantik tragedyası Romeo ve Juliet.
Okurken tam anlamıyla hakkını verememekten korktuğum için ertelediğim bir kitaptı. Ama Zeynep Sahra'nın Ayçöreği kitabını okuduktan sonra cesaretlenip, başladım okumaya. Şu an bu incelemeyi yazarken bile korkuyorum açıkçası. Ne söylesem, ne yazsam eksik kalır gibi. Sözlerle anlatılabilir miydi bu güzel kitap. Kelimelere dökebilir miydim ki Romeo ve Juliet'in aşkını...
"Neler doğuyor nefretten, ama daha çoktur sevgiden doğan." Kitabın ilk sayfalarında verilen bir alıntıyla başlamak istedim. Ah düşmanlık, ah nefret! Neler doğurdun sen? Romeo ve Juliet'in aşkıyla, sevgisiyle bir çok güzel şeyin doğacağına inansakda, bu iki ailenin birbirine karşı olan düşmanlığı, kini ve nefreti nasıl da söndürdü iki gencin aşkını.
" Daha acıklı bir öykü yoktur, bunu böyle bilin
Bu öyküsünden, talihsiz Romeo ile Juliet'in."
Tekrar tekrar okunası, okuyun, okutturun efenim.
