İçgüdüsel doğa ile yanyana olmak; hayat alanını belirlemek, kendi sürüsünü bulmak, yetenek ve kusurlarına bakmaksızın güvenle gurur duyarak bedenin içinde olmak, kendi yararına konuşmak ve hareket etmek, farkında ve uyanık olmak, sezgi ve algının doğuştan gelen dişil güçlerine dayanmak, kendi döngülerine girmek, ait olan yeri bulmak, vakarla yükselmek, mümkün olduğunca yüksek bir bilinç düzeyini korumak demektir.
Demek ki, insanın vazife-i fıtriyesi, taallümle tekemmüldür(ilim ile yükselmek ve kemale ermek), dua ile ubûdiyettir(kulluk bilinci).
Sayfa 101
Geri144
442 öğeden 441 ile 442 arasındakiler gösteriliyor.