O sarıp sarmalayan, cezbeden, insanı hem kuşatan hem de soyan bakışı, doğuştan baştan çıkarıcı erkeğe özgü o bakışı yanından geçen her kadına, sana bir şey satan her tezgahtar kıza, sana kapıyı açan her hizmetçi kıza bahşettiğini; sendeki bu bakışın ardında bilinçli bir niyet ve heves olmadığını, kadınlara duyduğun sevgiden ötürü bakışlarının sen farkına varmadan onları yumuşacık, sıcacık sarmaladığını daha sonra, çok geçmeden anladım zaten. Ama ben, on üç yaşındaki çocuk bunu bilemezdim: Bir ateşe savrulmuş, alev alev yanıyor gibiydim. O arzulu şefkatin bana, sadece bana bahşedildiğini sanıyordum.
Sayfa 10Kitabı okudu
Sonrasında bütün gece seni düşündüm; hem de daha seni tanımadan.
Sayfa 7Kitabı okudu
öyle seviyordum ki onu, iyi kalpli ihtiyar Johann'ı, bir yandan da hep etrafında olabildiği ve sana hizmet edebildiği için kıskanıyordum.
Sayfa 6Kitabı okudu
Aradan o kadar o kadar çok zaman geçti ki zaten, on beş, on altı yıl, hayır, elbette hatırlamazsın sevgilim, oysa ben, ah, her bir ayrıntıyı tutkuyla hatırlıyorum, seni ilk duyduğum, ilk gördüğüm günü, hayır, anı bile bugünmüş gibi hatırlıyorum, nasıl hatırlamam ki, zira hayat benim için o zaman başladı.
Sayfa 4Kitabı okudu
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226.7k okunma
O, bizim çocuğumuzdu sevgilim, benim bilinçli aşkım ve senin umursamaz, savurgan, neredeyse hiç farkında olmadığın sevginin çocuğuydu.
Sayfa 40Kitabı okudu
