Kim bilir nasılsın şu anda ?
Acaba hangi tarafa savruluyor saçların,
Yüzüme yüzüme esen, hırçın rüzgârda...
Beni soracak olursan, hani sormazsın ya,
“İyiyim” ler yamalamışım dudaklarıma.
Hoyratça harcıyorum,
İçinde sen olan anılarımı, böyle akşamlarda.
Yine aynı her şey buralarda,
Sigaram yine küllüğümün sol tarafında,
Ve yine seni çekiyorum içime,
Aldığım her nefeste aslında.
Hani bir kalemim vardı,
Mürekkep akıtırdı bilirsin arada sırada,
Soluğumu tuttuğum gibi,
O da tuttu mürekkebini senin yokluğunda.
Senin sevdiğin siyah mont var ya,
Hâlâ asılı durur portmantoda,
Sevdiğin gömleğim ise hâlâ ütülenmedi,
Çünkü senin kokun saklı bilirim, yakasında.
İşte senden geriye bunlar kaldı hatırımda,
Ve seni böyle yaşatmaya çalışıyorum ben,
Eski püskü hatıralarda...
Sen şimdi beni seviyorsun ya;
Yarın sevmiyeceksin bilirim.
Oysaki ben yarınsız sevdim seni,
Pişman değilim.
Sayfa 16
Hayatı okuyabilen bir gönül istiyorum Rabb'im..
Sunduğun hikmet damlalarını görmeden yola susuzlukla devam etmeye çalışmaktan...
İşaretler koyup göstermeyi murat ettiğin yolları gafilane gezip, çıkmazlarda dolanmaktan...
Güzellik varken çirkini bulmaktan, doğru varken eğri ile avunmaktan yorulmuş bı gönülle...
Hiçbir noksanlık/ kesinti olmadan devam eden şu hayatı okumayı,hikmet ve rahmet nazarıyla adımlar atmayı nasip et...
O garip kulunun cümleleriyle bitireceğim cümlelerimi,ben bilmiyorum öyle cümleler kurmayı ama gönlümün lisanına ne çok benziyor;
"paylaşılmaz bilirim bir kulun niyâzı. fakat belki de bir mazlumun aminindedir ıydi..."
Gecenin gündüze benzemediğini bilirim. Her şey bambaşkadır, gece olan şeyler gündüz açıklanamaz. O şeyler gündüz yok olur çünkü. Ve gece, yalnız kimseler için korkunçtur, geceyle birlikte yalnızlıkları başlar çünkü.
Ne kadar beklesem de gelmeyecek bilirim.
