Ben seninle çay içmek istiyorum.
Seni duymak,
Seni görmek,
Seni bilmek,
Seni yanımda hissetmek istiyorum.
Sana şiir okumak istiyorum,…
Yazmaktan bıktım, usandım.
Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.
Sobanın yanında, seninle birlikte,
Üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil, seninle yaşlanmak istiyorum.
Ben seninle birlikte, gözlerimi hayata kapatmak istiyorum.
Senin konuşmanı, senin gülümsemeni, senin varlığını,
Senin düşüncelerini,senin hayallerini bilmek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük bir mutluluk istiyorum,
Huzur istiyorum, "huzur sensin" diyorum, susuyorum.
Biliyorum,
Ben çok şey istiyorum.
O yüzden susuyorum.
Yazarak, şiirler gibi susuyorum.
Özdemir Asaf
Ben seninle çay içmek istiyorum.
Seni duymak,
Seni görmek,
Seni bilmek,
Seni yanımda hissetmek istiyorum.
Sana şiir okumak istiyorum,…
Yazmaktan bıktım, usandım.
Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.
Sobanın yanında, seninle birlikte,
Üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil, seninle yaşlanmak istiyorum.
Ben seninle birlikte, gözlerimi hayata kapatmak istiyorum.
Senin konuşmanı, senin gülümsemeni, senin varlığını,
Senin düşüncelerini,senin hayallerini bilmek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük bir mutluluk istiyorum,
Huzur istiyorum, "huzur sensin" diyorum, susuyorum.
Biliyorum,
Ben çok şey istiyorum.
O yüzden susuyorum.
Yazarak, şiirler gibi susuyorum.
|Özdemir Asaf(11 Haziran 1923 - 28 Ocak 1981)
Mutlu son?
Yekta okuluna gitti. Okul fazla kalabalıktı son günleri olmasına rağmen. Bu durum Gölge'yi bulmasını zorlaştıracaktı ama olsun, onu bulacaktı; bulmalıydı. Arkadaş grubunu bulsa yeterdi, herkes Gölge'nin etrafında pervaneydi çünkü. Kantine gitti, etrafı taradı bulamadı. Basket soyunma odasına girdi, gördüğü birkaç kişiye sordu ama görmemişlerdi.
Açelya 2. - Son
ASLI – On dakika oldu mu?.
KAMİL – Ne yaptın kızım içinden mi saydın?.
SELİN – Ben saydım. 10 dakika oldu Doktor Hanım.
DERİN – Neyim var?.
PSİKOLOG – Biraz tansiyonunuz yükseldi sanırım.
DERİN - Açelya! Kaçma!. Yoruldum… Sevgini hissetmiyorum, yokluğuna susuyorum. Dilim,
kalbim, gözlerim hep kurudu. Durmayacaksan kes ipimi!. Ben senin, yokluğunu
Durumlar bildiğin gibi değil Cemal abi.
Toprak keyifsiz. Bulutlar yorgun.
Çocuklar...
İşte tam bu sırada, sakallarını şiire bulamış adamın sözleri geliyor aklıma da susuyorum.
Ki bu susmaları anlar Can baba biliyorum.
Avazım çıktığı kadar umut diyorum Nazım'ın dilinden.
Soyadımın üç harfini de atacağım tutarsa
bu şiir.
Tütüne müptela parmaklarım,
Ahmed Arif sayfalarını kurcalıyor.
Ay karanlık...
Üç noktadan sonrasını sorma.
Orhan Veli demiş ya; "anlatamıyorum..."
Yazdığım o uykusuz harflerin,
ahı tutar elbet bilirim.
İşte bu yüzden teslim olmuyorum Cemal abi.
Seçil Oğuz
En çok istanbula benzeyen gözlerini sevdim
gözlerinde devrik cümleler gibi bakan kederi
esirgeyen bağışlayan aşkın adıyla başladım sana
erkekliğim bedeninde kimbilir kaç kez hatim indirdi
kimbilir kaç kez yazdım kendimi arka sayfalarına hayatının
faili meçhul bir cinayet haberi gibi kırlangıç fırtınalarına benzeyen yüzünü sevdim
jilet
Asaf dan vazgeçemiyoruz 😊
Ben seninle çay içmek istiyorum.
Seni duymak,
Seni görmek,
Seni bilmek,
Seni yanımda hissetmek istiyorum.
Sana şiir okumak istiyorum,…
Yazmaktan bıktım, usandım.
Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.
Sobanın yanında, seninle birlikte,
Üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil, seninle yaşlanmak istiyorum.
Ben seninle birlikte, gözlerimi hayata kapatmak istiyorum.
Senin konuşmanı, senin gülümsemeni, senin varlığını,
Senin düşüncelerini,senin hayallerini bilmek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük bir mutluluk istiyorum,
Huzur istiyorum, "huzur sensin" diyorum, susuyorum.
Biliyorum,
Ben çok şey istiyorum.
O yüzden susuyorum.
Yazarak, şiirler gibi susuyorum.
Özdemir Asaf