Derry kasabası Türkiye'de mi?
Bill Denbrough'nun zamanla keşfedeceği üzere, Derry'liler için trajedi ve felaketleri unutmak, adeta bir sanattı.
Sayfa 13 - Altın Kitaplar / 1. Basım / Ocak 2015Kitabı okudu
~SON~
"En azından Bill Denbrough hatırlamadığı rüyalardan uyandığı sabahlarda, çocukluğunu ve o güzel günleri paylaştığı arkadaşlarını hatırlamaya yaklaştığında bunları düşünüyor..."
Sayfa 1212Kitabı okudu
kitabın son cümlesi
En azından Bill Denbrough hatırlamadığı rüyalardan uyandığı sabahlarda, çocukluğunu ve o günleri paylaştığı arkadaşlarını hatırlamaya yaklaştığında bunları düşünüyor...
Sayfa 1212Kitabı okudu
Körler gibi tek sıra halinde dizildiler.Bill tek bir kez arkayı kontrol etti,herkesin önündekinin omzunu tuttuğuna emin oldu.Sonra akıntıya karşı koymak için dizlerini hafifçe kıran Bill Denbrough arkadaşlarını yıllar önce kardeşine yaptığı kağıttan geminin sürüklendiği karanlığın kalbine götürdü.
Sayfa 919Kitabı okudu
George Denbrough kendisini bekleyen tuhaf ölüme doğru koşarken, ayakkabılarının tabanlarından hoş bir melodi yükseliyordu ev o anda içini dolduran tek his, ağabeyi Bill'e duyduğu katıksız ve yalın sevgiydi...
Sayfa 13Kitabı okudu
Ben Hanscom’a sorsalardı, Henry Bowie, Kaybedenler Kulübü üyeleri arasında en çok benden nefret ediyor, derdi. O gün Çorak Yer’de olanlara kızdı. Sinemadan çıktığımız zaman yaptıklarımıza da. Ama en çok, kâğıdımdan kopya çekmesine izin vermediğim için öfkelendi.
Aynı soru Richie Tozier’e sorulsaydı. Henry senden çok benden nefret ediyor, diye cevap verirdi. Freese mağazasına dalarak Henry’yle diğer iki silahşörün elinden kurtulduğum için.
Stan Uris’e göre ise Henry en çok ondan nefret ediyordu. Çünkü o Yahudiydi.
Bill Denbrough, Henry’nin en çok kendisinden nefret ettiğine inanıyordu. Çünkü sıskaydı, kekeliyordu ve güzel giyiniyordu.
Evet, Henry Bowers aslında dördünden de nefret ediyordu.
Bill Denbrough
Eğer edebiyat ve siyaset bir gün birbirinin yerine geçebilecek şeylere dönüşürse gidip kendimi vururum çünkü başka ne yapabilirim bilmiyorum. Siyaset her zaman değişir. Hikayeler değişmez.
Sayfa 150 - Altın Kitaplar / 1. Basım / Ocak 2015Kitabı okudu
“Sonra akıntıya karşı koymak için dizlerini hafifçe kıran Bill Denbrough arkadaşlarını yıllar önce kardeşine yaptığı kağıttan geminin sürüklendiği karanlığın kalbine götürdü.”
Kalanlara gelirsek, eh, sonraki seller, sonra düşünülecek mevzulardı. Önemli olan bu seli atlatmak, elektriğin geri gelmesini sağlamak ve sonra hepsini unutmaktı. Bill Denbrough'un zamanla keşfedeceği üzere, Derry'liler için trajedileri ve felaketleri unutmak, adeta bir sanattı.
Sayfa 12Kitabı okudu
