“Ben seni görmeden bildim, bilmeden inandım sana Rikkat. Benim sana anneliğim bir rüya kadar gerçek, uyanmak kadar hakikat.. Bak böyle elimi karnıma koydum ve günlerce konuştum seninle. Kızım dedim sana her sabah, anneme benze, benim anneme. Gelecek kızımın yüzünde giden annemi göreyim. Sönen bir yıldızın yerine bir diğerini iliştireyim. Göğümüz hep aydınlık kalsın, göğsümüz hep sıcak.”
Hep Kitap, “Sürprizler”
Hangi yöne gideceğini bilmeden çabalamış, çırpınmış, yalnızca ayakta kalmaya çalışmıştı. Pişmanlık duymadan hangi yolda gideceğini bilememişti.
Her şeyi zamana bıraktık, zamanımız var mı bilmeden..✨
Özdemir Asaf
Her zamanki gibi hiçbir şeyim eksik değildi, mutlu bir aile ortamından başka… Mutlu aile ortamı senin için nedir, diye soracak olursanız bakakalırım öylece, tatmadan bilemezsin, bilmeden betimleyemezsin. Ben betimleyemeyenlerdenim!
Sayfa 12 - Nemesis kitapKitabı okudu
