Bir yazgımız olduğunu bilmek ve ne yazıldığını hiç bilmemek: Dert değil!
Sayfa 11Kitabı okudu
Aziz Augustinus'un zaman üzerine söyledikleri, aşk için de geçerli. Hakkında ne kadar az düşünürsek bizim için o kadar apaçıktır aşk; ama etraflıca düşünmeye başladığımız anda başımızı belaya sokarız. İnsanoğlunun, kültür tarihinin başlangıcından bu yana sanatçı sıfatıyla ya da Orpheus'un döneminden bu yana ozan sıfatıyla aşk meselesini hiç bıkıp usanmadan ele almış olduğu gerçeği, bu durumun tuhaflığının teyididir. Çünkü bilindiği üzere ozanlar bildikleri konu üzerine değil, bilmedikleri konu üzerine yazarlar ve bunun nedenini bilmemekle birlikte, bilmek için yanıp tutuşurlar. Aşkı bilmemek, ''aşkın-ne-anlama geldiğini-bilmiyorum" durumudur; ozanı kalemi, dolmakalemi ya da liri eline almaya iten birincil neden. (Hiddet, matem, taşkınlık, para vb. tama mıyla ikincildir.) Aksi geçerli olsaydı şiirler, romanlar, tiyatro oyunları değil, salt tebliğler olurdu elimizde.
Sayfa 11 - Can Yay. 1. basam: Kasım 2014, istanbul
Gene keder doldum kadehinde
Şimdi iç desem sarhoş olucak
Dök desem ziyan
Bazen her bir şeyi bilmek
Bilmemek kadar güzel geliyor
Bazen unutmak
Unutamamak la geliyor
Ben ne yapsam seni umutlandıracak
Ne yapmasam senle dolduracak
Öyle düşünceler sarıyor ki
Gitsem köyüme çoban
Gelsem şehire kuzu kurtsuz ürkek
Bilemiyorum bazen okadar çok zor soruyorsun ki sevdayı
Cevap Ları bulamıyorum
Kaç defa daha okuyup anlıyacağım
Doğruyu bulmak için zamanım olucakmı
Onuda bilmiyorum ki
Neyi bilirsin diceksin sınav sonunda
Doğruyu bilemediğim sorunun yanlışı
Nerden bileyim
Sensiz ne yaptığımı doğrunun ne olduğunu
Belki de hiç bilemicem
Ama bu sınavdan kaldığımı ve tekrarına giremiceğimi biliyorum
peri tozu güncesi
önce birkaç parçaya bölünüp peşinden un ufak edilmiş bir taze -artık değil- bütünün muhtelif yerlerinden oymaya yeltenenlerden biri olarak yazıyorum:
" kolay değildi -başta- "
oyarak, özensizce inceltilmiş parçalar, ufalanabilecek raddeye getirildiğinde, biri çıkıp "dur" demedi. dense, duyulur muydu; dendi de, ikazlara sağır
Güven ancak bilmek ve bilmemek arasındaki bir durumda mümkündür. Güven, hakkındaki bilgisizliğime rağmen Öteki ile olumlu bir ilişki kurmak demektir. Bu da bilginin mevcut olmadığı durumda eylemi mümkün hale getirir. Her şeyi önceden bilmem durumunda güven gereksizdir. Şeffaflık her tür bilgisizliğin ortadan kaldırılmış olduğu bir durumdur. Şeffaflığın hâkim olduğu yerde güvene yer yoktur. "Şeffaflık güven yaratır" yerine "şeffaflık güveni ortadan kaldırır" demek gerekir.
Şeffaflık talebi, güven kalmadığında yüksek sesle dile getirilmeye başlar. Güvene dayanan bir toplumda mütecaviz bir şeffaflık talebi olmaz. Şeffaflık toplumu, azalan güven nedeniyle kontrole önem veren bir güvensizlik ve şüphe toplumudur. Yüksek sesle dile getirilen şeffaflık talebi toplumun ahlaki temelinin kırılganlaşmış olduğunun ve dürüstlük, doğruluk gibi ahlaki değerlerin giderek önemini yitirdiğinin bir göstergesidir. Çökmekte olan ahlaki merciin yerini yeni toplumsal buyruk olarak şeffaflık alır.
Sayfa 70Kitabı okudu
"Cehalet hiçbir şey bilmemek ve iyinin cazibesine kapılmaktır. Masumiyetse her şeyi bilmek ve yine de iyinin cazibesine kapılmaktır."
Sayfa 170Kitabı okudu
