Benzemez insan dostlarıma/ Ağaçlar gölgesini esirgemez/ Güneş köpeğimden daha sadık/ Dizlerime sıçrar ellerimi ısıtır/ Karşılık beklemeden/ Hele kuşlar/ Avcılara bile kin beslemezler.”
Oktay Rıfat'ın “Gün Sonu Konuşması” şiiri böyle biter. Mahsusmahal için aklımda harfler, kâğıda, dünyaya, insana her baktığımda, bu dizeler sözden önce halkalandı
Demek ki salt görmek yetmiyor, bilmek de lazım.
Sayfa 88
Victor Hugo
Her şeyi bildiğini düşünen insan kendini farklı sanan bir zavallıdır. Unutma ki, neyi bilmediğini bilmek insan olmanın ilk şartıdır.
Victor Hugo
Kimsenin aklı kimseye yetmiyor bu devirde...Gereksiz tartışmalara hiç gerek yok arkadaşlar...
Anlamsız bir şey bu! Ne zaman! Ne zaman! Günün birinde! Yetmez mi işte! Başka günlerden farksız bir gün dilsiz oldu, günün birinde ben de kör oldum. Günün birinde sağır olacağız. Günün birinde doğduk, günün birinde öleceğiz. Aynı gün, aynı an, size yetmiyor mu bu kadarını bilmek? Bir ayağımız mezarda dünyaya getirirler bizi, güneş bir an parıldar, sonra yeniden gecedir.
Sayfa 117 - KabalcıKitabı okudu
İyi niyet yetmiyor; bilgi ve haddeden geçmiş bir zarafet de lazım, tarih bilmek lazım, coğrafya bilgisi lazım...
"Başkalarının beyinlerinin hem zekadan hem de şanstan sorumlu olup olmadığını bilmek isterdim. Benim beynim şansa yetiyor, hayata yetmiyor. Her halükarda, benim hayatıma yetmiyor."
Sayfa 18 - Siren
Mahcup gölge alıngan mevsim.
Biraz siyah biraz da beyaz bir fotoğrafın aslında sadece fotoğraf olduğunu bilmek yetmiyor
Yetseydi eğer bunu bilmek
Bir gülü koklar gibi koklamaz
Bir sırrı saklar gibi saklamazdık
canım
sana bu mektubu
gözlerim dolu
yüreğim paramparça yazıyorum
eline geçmeyecek biliyorum
tepeden tırnağa kedere battığım şu saat
bilmek yetmiyor fakat
Sayfa 89 - ALAN YAYINCILIKKitabı okudu
Bilmiyorsun
Bilmiyorsun ayaz gecelerin kuytusunda
susan dillerimi
Değişiyorsun
Herşeye anlam yüklediğini sanarken
Savurup atıyorsun düşlerimi
Keskin bir bıçak yarası gibi kelimelerin
Harf harf çözülüp mıh gibi çakılıyor ıssızlığıma
Sonra bu da yetmiyor
Sliyorsun yüzümde asılı kalan çocuk sevinçlerimi sonra
Yorgun,ıssız,çırılçıplak yalnızlığında bile
Bilmiyorsun yüreğimin sıcağına sokulup dinlenmeyi
...
Bilmek de çare değildir gecelerde
Salt gerçek hiçbir şeye yaramaz
Yüzü soğuk bir algıdır O sadece
Inanırız bilmenin sahte bilgeliğine
Bilmek acıtır,hasta eder,öldürür
Aşk yaşatır oysa...
Melek kapılar
Günün birinde sağır olacağız. Günün birinde doğduk, günün birinde öleceğiz. Aynı gün, aynı an, size yetmiyor mu bu kadarını bilmek? Bir ayağımız mezarda dünyaya getirirler bizi, güneş bir an parıldar, sonra yeniden gecedir.
Sayfa 117