Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Bilmem dikkatinizi çekiyor mu; artık oturulan evleri, apartmanları, siteleri de çok gözalıcı renkler ile boyamaya başladılar. Koca bir bina bir kilometre öteden cart-kırmızı rengi ile bayrak çekiyor, ben burdayım diyor. Acı yeşil, başak sarısı, portakal rengi, çingene pembesi aklınıza ne gelirse.
Hadi yerini belli etsin, afişe olsun, her yerden görülsün diye bir otel, çarşı, iş merkezi, dükkân vb. bunu yaptı neyse; peki evlere, sitelere ne oluyor. Moda mı?
Eskiden tam tersine evler açık kahve, kirli sarı, gri, kurşunî, limon küfü vb. gibi gösterişe kaçmayan pastel renkler ile boyanırdı.
Demek ki, hayat artık bütün cepheleri ile bir alış-veriş sahası haline geliyor. Öyle ya, böylesi bir gösteriş "vitrin" olma istidadındadır. Ve günümüzde "vitrinde olmak" bir nevi statü haline geldi.
Sayfa 94Kitabı okudu
Çünkü bilirsiniz daima bi şeyler mutsuz eder insanı..
Yaşadığımız coğrafya asırlardır bizlerin hakimiyeti altında. Türk yurdu yaparken de burayı muhafaza ederken de hep şehit haberleri düştü evlere. Kimi zaman ne yaptığını bilmeyen liderler kimi zaman yanlışı doğruyu karıştıran insanlar yüzünden hep bi kargaşa ve neyin ne olduğunu bilmezlik hakimdi bu topraklara.
Yeri geldi Yeryüzünün en büyük devleti kuruldu, yeri geldi tek bir şehri dahi kuşatma altında olmayan bir bölge oldu. Biri gitti biri geldi. Biri çaldı biri çalmak isteyip çalamadı.
Biri surlar kaleler inşaa etti, laler düzdü bahçesine; biri saraylar dikti, hanlar hamamlar kurdu.
Biri geldi konuşmadı, milyonları götürdü; biri geldi tek menfaati olan söz söylemeyip liderlik etti.
Sonuçta bugün birileri atasının toprağını bırakıp buralara geldi yapılmadık hizmet kalmadı, biri kaldı toprağını dahi sulayamadı. Arabasına mazotunu benzinini koyamadı.
Birileri diploma bile almadı, birileriyse okuyup okuyup hep kaçmak zorunda bırakıldı.
Velhasıl mutlu şimdi birileri, varsın olsunlar. 5lisi 15lisi kaçlısı bilmem ama Allah var yukarda onu bilirim ben..
UNUTMAYIN!
HER VAZGEÇTİĞİNİZ ZAMAN AKLINIZA GELSİN BU TOPRAK IÇIN CAN VERENLER. VE HER ÜMİDİNİZİ YİTİRDIĞİNİZDE BEN NEDEN BİRİLERINİN ÜMİDİ OLAMAYAYIM DİYE SORUN KENDİNİZE.
Kahraman şehitlerimiz adına el fatiha..
DÜŞÜNÜRKEN ÖLDÜ
Tahterevalli bir alçaldı bir yükseldi. Dengeyi düşündü, ardından dengeyi tanımladı. Dengeyi tanımlayamadı. “Biliyor musun? Galiba neyin ne olduğunu bilmiyoruz Ayşe. Başta bunu öğrenmek lazım” dedi. “Ne alaka şimdi durup dururken?”. “Bilmem”. Daha da konuşmadı. Sözcükler dişlerine takıldı. Diliyle geri itti. “Anlamazlar ki sizi, anlaşılmayız” diye
Kadının Dünyayı Algılama Şekli Erkekten Farklı / Mülâkat
Annenin çocuğuna ilk hediyesi ‘duygu kabı’dır!
Kıymetli okurlarımız, sizler için Psikolog Zühre Çelen Hanımefendi ile ‘Kadın Psikolojisi’ ekseninde röportaj yaptık. Çok verimli bir söyleşi oldu elhamdülilllah. Sizlerin de keyifle okuyacağını; verimli bulacağını ve pay alacağını
Bütün Şiirleri 1 - O. RİFAT /Durmadan ağlamak geliyor içimden.
Yıllar önce 
Bir Aşka Vuran Güneş kitabıyla tanışmışım şairin kalemiyle ve bir not düşmüşüm incelememin altına: "Daha sağlıklı bir ruh haliyle ilerleyen zamanlarda yine geleceğim," diye. Geldim, çok bekletemedim seni. Ruhum daha sağlıklı mı bilmem ama işte karşındayım!
Hepimizi bıktırana kadar karşımıza çıkan bir soru var: "Coğrafya kader
Mektebimizin teneffüs bahçesine bitişik koca bir bağ var. Çocuklar, aradaki çit duvarı söktükleri için iki bahçe hemen hemen bir gibi. Bir zamandan beri o bağda üç, dört fakir işçi, başlarında kırmızı mendillerle çapa çapalıyorlardı. Teneffüs saatlerinde yanlarına gidiyor, biçarelerin kan ter içinde çalıştıklarını seyrediyordum. O bahsettiğim gün,
Sayfa 294 - İnkılâp YayınlarıKitabı okudu
– Madem istiyorsunuz, gidiyorum öyleyse. Aslında pek çılgınca bir istek bu. Yalnız bir şey var: Bu olay yüzünden General’in, dolayısıyla da sizin başınıza bir iş açılmaz umarım. Kendimi dert ettiğim yok, yalnız sizi ve General’i düşünüyorum. Nereden de aklınıza geldi bilmem ki? Durup dururken git ve kadının birine hakaret et!
Polina küçümseyici bakışlarla süzdü beni:
– Hayır, gördüğüm kadarıyla palavra atan bir gevezeden başka bir şey değilsiniz siz. Oysa demin gözlerinizi kan bürümüş gibi bir haliniz vardı. Kim bilir, belki de yemekte içkiyi fazla kaçırdınız da o yüzden. Bunun saçma ve aptalca bir şey olduğunu, General’i çıldırtacağını ben bilmiyor muyum? Yalnızca birazcık gülmek istiyorum. Bunu istiyorum işte, hepsi o kadar! Hem ne diye bir kadına hakaret edeceksiniz ki? Daha buna fırsat bulamadan bir güzel dayak yiyeceksiniz çünkü!
Topuklarımın üzerinde döndüm ve tek lâf etmeksizin emrini yerine getirmeye gittim. Hiç kuşkusuz aptalca bir istekti ama bir türlü geri çevirememiştim işte. Barones’e yaklaşırken tıpkı bir öğrenci gibi yaramazlık yapma isteği duydum. Sinirlerim alabildiğine gerilmişti, sarhoş gibiydim.
Şeker Canlar,
Hiç düşündünüz mü? Ruhumuz yorulduğu zaman onu nasıl dinlendirebiliriz? Sizin aklınıza ne geldi bilmem ama ben böyle durumlarda şiiri tercih ederim. Çevresinde olup bitenler insanı çok yoruyor. Bunlar yetmezmiş gibi bir de arzu ve heveslerimiz var. İçimizdeki bir ses konuşur durur geveze kuş gibi: Şunu isterim, bunu isterim; o olmaz, bu dolmaz...
Sayfa 48Kitabı okudu
Bir mezarlık anım
Belediye Mezarlığında bir yakınımızı defnetmiştik.Defin tamamlanıp ayrılmak üzereyken, boş duran mezara bir cenaze daha geldi.
Biz dua ederken yeni gelenin defin işlemi başladı.Tam mezara konacakken geriden bir tabut daha göründü.Onu dördüncüsü ve beşincisi takip etti.
Cenazelerin cemaatleri,toprakları,duaları iç içe girdi,birbirine