Kaç hayat tanırsın bir kitapta?
Kaç yolculuğa çıkarsın?
Ve kaçından sağ çıkabilirsin bu yolculukların?
Yaralar vardır, kabuk bağlar. Kurcalamadığın zaman kanamaz. Ama bir gün bir bakmışsın, deşilmiş yaran. Hiç olmadığı gibi, hiç olmayacak bir zaman.
"Sana hangi derdimle ağlayayım bilmem ki," diyordu
Anne beni neden sevmediler? Yaralamak için hiç yanaşmadım onlara, kıyamadığım için, üzüntülerimi içime atıp durdum. Içimde yaralar büyütüyorum anne. Çok canım acıyor. Ama söyleyemiyorum kimseye, sana bile...
En kötüsü de ne biliyor musun?
Kimsesizliğimden tutup, anlamsız hayatıma renk kattıktan sonra, beni yalnızlık denilen o acı çemberine yeniden itmendi..
Avunulacak bir omuz ararken, kendi omzuna başını yasladığını hatırlar. Ve bir daha asla aşka yüzünü dönmez. Bir daha asla aşka güvenmez. Bir daha asla bir adamın kollarında, mutluluğu düşlemez. Bazı adamlar büyük bir suç işler. Bazı kadınların hislerini öldürür. Ve bazı kadınlar artık hissiz yaşamayı öğrenir.