240 syf.
·
Puan vermedi
Saraylarda süremem
Dağlarda sürdüğümü.
Bin Cihana değişmem.
Şu öksüz Türklüğümü...
Vaktiyle bir Atsız varmış;
Var olsun !...
Atsız atamızı yazdığı mektuplarla bile taniyabilirsiniz. Kitapta onun kendi kaleminden alıntilanmış 33 farklı kişiye 139 mektubunu okuyacaksınız. Atsız' ın yazı dili o kadar samimi, şakacı, nahif ki okurken Atsız atanın keşke bana da mektup yazsaydı demeniz muhtemeldir. Ki ben böyle birşeyi isterdim.
Karşınızda değerli bir büyüğünüz var.Ve o size geçmişte olanlardan bahsediyor. Sabahattin Ali' ye hapse girdiği dönemde mektup yazmış. Ona neden Nazım Hikmet' e uyduğu konusunda sitem edip, öğütler vermiştir.
" Yine deliğe girmene canım sıkıldı. Sen deliğe girdin diye değil, yine bu budalaca işi tekrar ettiğin için. Ben seni zeki bir insan tanırım. Budalaca hareketleri sana yakıştıramam. Hele senin gibi bir dâhi namzedenin Nazım Hikmet gibi, falan gibi iki satılık herife inanıp ta kendi memleketinin aleyhine neticeler verebilecek fikirlere iştirakini senin zekanla kabil- i telif bulmam."
Burasını ilgiyle okudum, diyebilirim. Atsızın düşüncelerini, siyasi olaylara bakış açısını, milliyetçi kimliğini kitapta göreceksiniz. Türk milletinin bölünmez bütünlüğünü yazdığı her mektubun sonunda
" Tanrı Türk'ü korusun" sözüyle mektubu sonlandırmış. Bizde o halde yorumumu
" Tanrı Türk'ü korusun" temennimizle sonlandıralım.
Kitabı bana hediye eden 
Kitap Şuuru ailesine ve 
Ali Dayıcık abime Teşekkür ederim.
Kitapla kalın...
