Tanıyorum kelimesini kullanmadan "tanıyorum" der. Oysa uzun süredir buralarda kimse kimseyi tanımıyor artık. Yalnızca, tanıyormuş gibi yapıyor...
Son söz
Dönüp bana bakan Alaaddin’le göz göze gelmiştim çünkü…
Sayfa 152 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Benimkisi, hiçbir zaman hiçbir şeyle açıklanamayacak kadar derin, hiç kimsenin anlayamayacağı ölçüde karmaşık ve acayip bir yorgunluktu.
Sayfa 150 - Everest YayınlarıKitabı okudu
“Hayat nedir diye sorarsan, bilmiyorum
evlat, “ der emin bir sesle, “sormazsan, biliyorum…”
Sayfa 149 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Ormandan ancak ormanın içindeyken, dışını hayal ederek çıkabileceğimi düşündüm.
Sayfa 109 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Belki korkunç ve kavranamaz olan ormanın sonsuzluğu değil, benim bu sonsuzlukta varoluşumdu.
Sayfa 109 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Böylece, parçalanmışlığım da parçalansın tekrar tekrar ve ben, sayısız noktalara saçılıp un ufak olan varlığımı, sayısız noktalardan, sayısız gözlerle seyredeyim.
Sayfa 88 - Everest YayınlarıKitabı okudu
İstiyordum ki, adamakıllı kaybolayım ormanda…
Sayfa 88 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Arada bir sesini duyuyor ve şehrin içinde bir yerlerde olduğunu biliyorum ama, çoktan beri yüzünü göremiyordum onun.
Sayfa 21 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Beni en çok suçtan arındırmışlığım tedirgin ediyor.
Sayfa 7 - Everest YayınlarıKitabı okudu