Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.32
197 syf.
9/10 puan verdi
"Ozan Hasan Hüseyin 'İncecikti/ Gül dalıydı/ Dokunsan kırılacaktı/ Dokunmadım kurudu' der bir şiirinde. Evet hayat -özellikle yaşlılık döneminde- kırılmama ve kurumama mücadelesine dayalı. Bu yüzden evimizdeki ya da huzurevlerindeki yaşlıların kırılmasına da, kurumasına da izin vermemek gerek. Nasıl mı? Bu sorunun yanıtı bu kitabın amacını
İkindi Gölgeleri/ Mehmet Akif GÜLAL
Geçenlerde Sinop'a bir çiğköfteciye uğradım, siparişim hazırlanırken gözüm kitaplıktaki bu kitaba ilişti, önce ismi ilgimi çekti sonra elime aldım, sayfalarını karıştırdım biraz, yüreğime dokunan ve kendime sakladığım bir kaç mısra okudum. Böylelikle başlamış oldum okumaya. Çok sık kullandığı "bağbozumu" sözcüğünün usandırması dışında gayet duygusal ve başarılı bir şiir kitabı.
Papatya tarlalarında dolaştım, solumda sen. Dalıp dalıp gitmelerine yandım./ Syf.10
Annenin sevdiği şarkıları mırıldanıyordur şimdi
Düşerken üstüne İkindi gölgeleri./Syf.30
"Acı olmasa insan gülmeyi icat etmezdi." diyen Nietzsche'ye Selam ediyorum ağladığım yataktan./ Syf. 91
Çünkü biliyorum açlık zor şey. Hele sevdiğineyse; yüreğe faturasını katlamalı yazıyor hasret./Syf.111
Tavsiye eder miyim?
Benim hoşuma gitti okumak isteyene tabii ki #tavsiyeederim
Bazı şiirleri beni benden aldı.
Adını söylemek istemiyorum
Her hecesi amansız bir kor dudaklarımda
Her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım
Zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım
Adını söylemek istemiyorum
Rüveyda dediğim zaman
Anla ki,senin için yürüyor kelimeler
Çığlığımın atardamarlarından.
Yine de, bırakamam yerlere gururumu
İstemediğim yeri usulca terk ederim.
Hatıra kalsın diye bırakırda ruhumu
Mahzun bir derviş gibi boyun büker,giderim.
Hâlâ papatya kokar hatıralarda yüzüm
Tellerini özleyen kırık bir saza döndüm
Yokluğunda bilmem ki neden böyle öksüzüm
Çokluğun ortasında beliren aza döndüm.
250 syf.
9/10 puan verdi
İvan Turgenyev'in 1862 yılında yazdığı bu muhteşem kitabı bitirmenin hüznündeyim.Sanki bakımsız bir bahçenin otlarına mahpus olmuş bir papatya bulmuştum oysa.!Dönemin "Nihilizm" akımını (Hiçlik,tüm değerleri reddetme...)- Bazarov karakteriyle işlemiş.Bazarov'un ideolojik olarak etkilediği Arkadiy ile de kuşak çatışmalarını.Bolşevik devriminin ayak sesleri bu kitapta da duyuluyor.Zaten dönem edebiyatın altın çağı ve bu çağ devrime hazırlanıyor.İnsan her şeyi beyninde yıkabilir , beynimiz daha bir hükmümüz altındadır.Peki ya yüreğimiz devreye girerse?Bazarov romantizm'i reddeden beynine ve idolojisine rağmen kalbine yenilmiştir.Genç yaşta ölen Bazarov'un süpriz ölümü bana şunları düşündürdü; esas bize hiçlik gözüyle tabiat bakıyor.Kurallarıyla sonsuzluk değirmeninde hepimizi öğütüyor.Ölüm doğanın hepimiz üzerindeki hükmü ve Demokles'in kılıcı gibi sallanıyor.İlk defa bu kadar uzun bir inceleme yazdım,genelde kitapların içeriğine hiç girmiyorum.Beğendiğimi veya hadsizlik yaparak etkilenmediğimi yazıp kenara çekiliyorum,fakat bu kitap istisnalardan olsun.Sevgili kitap dostları sevmenin ideolojisi yok ama mutlu toplumların mert,merhametli,nezaketli yüreklerin süzgecinden geçtikten sonra ,bilimin ışık olarak yol gösterdiği fikirlere ihtiyacı vardır.Bilvesile merhametle hayata bakanlara selam olsun...
On Üç Günün Mektupları
Düşünüyorum da aşk sözcüğünü de biraz eksik buluyorum şu senlen ben arasındaki ilişkiye. Daha büyük, daha sağlam bu bizimki. Aşk onun içinde sadece bir kısım galiba. Ötesinde aşkla birlikte, ama yer yer, zaman zaman onu aşan başka duygular, başka esriklikler, başka baş dönmeleri de var bizde. Seni seviyorum; ve senin için her şeyim. Beni seviyorsun; ve benim için her şeysin. Bir insan için şu kısa hayatta bundan daha büyük ne olabilir ki.
Cemal Süreya, Temmuz 1972’de Okmeydanı SSK Hastanesi’ne yatan eşi Zuhal Tekkanat’a hastanede kaldığı on üç gün boyunca mektuplar yazmıştı. Zuhal’e ve oğulları Memo’ya olan sevgisini, hayallerini ve özlemlerini, mutluluk ve kaygılarını anlattığı, şiirinden tanıdığımız içtenlikle kaleme alınmış bu mektuplar,
Bak papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni. Sonra yine seni. Ve hep seni…
Öykü kitapları bize; görmediğimiz duyguları imgelerle somutlaştırarak anlatan, unutulmuş değerleri hatırlatan, toplumun kanayan yaralarını zenginleştirilmiş cümlelerle ve farklı bir üslupla okuyucuya aktaran muhteşem düz yazılardır. İşte bu öykü kitabı da onlardan.
Yazarın okuduğum ilk kitabı ama son olmayacağı kesin. Öyküleri okurken aktarılan duyguyu, hüznü ve tebessümü doyasıya yaşıyorsunuz.
Nişane, koku ve efsunlu papatya öyküleri kesinlikle okunmalı.
Keyifli okumalar...
