Bi Poşet Kitap

Biliyor musun anlamaya başlıyorum ama yine elimden alınmadan bunu ne kadar koruyabileceğimi bilmiyorum. Bana bir bak! Bana anılar veren insan sesleri duyuyorum, sonra anıları elimden alıyorlar. Bir an sanki ben o anları yaşıyormuşum gibi oluyor, sonra her zaman bomboş olduğumu ve hiçbir şey yaşamamış olduğumu anlıyorum ne o zaman ne de şimdi.
Sayfa 246Kitabı okudu
Reklam
Görüyor musun? Gözlerimden oku Stanley. Bu dünyada birden fazla 'ölü' vardır.
Sayfa 220Kitabı okudu
İlişkimiz sırasında duygularımı anlamaya çalışırken hiçbir duygumun olmadığını keşfettim. Ve sana anlattığım herhangi bir konudaki her düşüncem ya da görüşüme karşılık en azından yirmi başka düşüncemi ya da görüşümü anlatabilirim. Hepsi bana ait ve hiçbiri bana ait değil.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
... eve dönerken kendisine ait bir duygu kırıntısının ayrımına vardı: keder. Birisi güldü ve aman ne kötü dedi. Çünkü, senin için, daha fazlası yok...
Sayfa 125Kitabı okudu
Uzun bir süre kimseyle konuşmadım; içime döndüm. Dünya ile arama uzaklık koydum. Dünya güzeldi, içim de güzel olsun istedim.
Reklam
Gözü dönmüş bu ahmaklar sürüsünün Leonardo Da Vinci’yle aynı canlı türüne mensup olduğuna inanmak mümkün değildi.
Belki bazı kişilikler kozasından çıkmak istemiyorlardır; o, ölüm kozası bile olsa. Kimin hakkı vardı kişiyi kozasından çıkartmaya?
Bazen sanki tüm hayatım işlemediğim suçlara karşı kendimi savunarak geçmiş gibi geliyor.
Aceleye gerek yok. Kıvılcımlar saçmaya gerek yok. Kendinden başka biri olmaya gerek yok.
Şu içinde yanıp durduğun ateş, benim ateşim mi? diye sordum, o, Bu yakıta değdi değil mi bu ateş? dedi. Ben, bu ateş ışık mı veriyor ısı mı? dedim. O, yaşamının yıllarını veriyor, dedi. Ben de, hepsini mi? Sonsuzluğa kadar mı? Çok karışık bir ülke senin ülken, dedim.
Sayfa 249Kitabı okudu
Reklam
Bazen insan boyun eğmeyeceği bir şeyle savaşmak zorunda kalıyor ve deliliğin güvenli bir şey olduğu bir yere sığınıyor.
Sayfa 236Kitabı okudu
Anılar biçim olarak değişmeyebilir, ama yıllar boyu önemlerinin vurgulanması onlara korkunç boyutlar kazandırabilir.
Sayfa 107Kitabı okudu
Gurur, sanki her gün yapılan bir şeymiş gibi, soylu bir biçimde üzüntüden ölme yetisi anlamındaydı.
Sayfa 105Kitabı okudu
Kadın ufak tefek, siyah saçlı ve üzgün görünümlü biriydi. Ama bir başkasının korkusunu görebilecek kadar kendi dışına bakabilmişti..
Pekâlâ -siz soru sorun, ben de yanıt vereyim- bütün "semptomlarımı" yok edip beni eve gönderin... Ne kalacak bana peki o zaman?
Resim