Anektod :)
Hristiyan din adamlarından biri, Ülkemize gelerek küçük bir çocuktan kendisine o şehirdeki kiliseyi göstermesini ister. Kiliseye ulaştıklarında, papaz:
-Aferin çocuğum, der. Yarın buraya gel de, sana cennetin yolunu göstereyim.
Çocuk, papazın niyetini sezerek:
– Siz, kilisenin yolunu dahi bilmiyorsunuz, diye cevap verir. Cennetin yolunu nasıl bileceksiniz ki?
Anektod :)
Bildiğimiz bir şey varsa o da şudur ki; göçüp giden sadece bedenler ve ruhlardır, İdealler değildir!
Sabahattin Ali
injavawetrust.com/anektod
17 Ocak 2018
İnsanın muhakemesi daima arzularına ve ani temayüllerine esirdir ve dimağ, istediğimiz mantık silsilelerini ve hükümleri imale mahsus bir uşaktır...
Seninle evlenmenin bugünkü güzel ahbaplığımıza bir hayli, hatta tamamen darbe vuracağına eminim, halbuki insan her zaman bir karı bulabilir,
Gülümsemek: Son alıntım üzerine bir anektod.
Somurtmayı ciddiyet göstergesi sananların arasında yaşamaya çalışan ve bulunduğu ortama bir türlü ayak uyduramayan bir Bürokrasi Eri (!) olan ben ve arkadaşımın anektodu. İzmir'den bir arkadaşım Ankara'ya ziyaretime geldiğinde çok güzel bir durum tespiti yapmıştı: "Neden bu şehirde herkes birbiriyle küs gibi dolaşıyor?"
Gerçekten de öyle. Hatta açık sözlü olmak gerekirse ben de çoğu zaman bu kalabalığa karışıyorum gibi hissediyorum kendimi. Oysa "Tebessüm Sadakadır" temelinde bir inanç sistemimiz varken ve dünyayı bir kişinin gülümsemesi bile değiştirebiliyorken neden çok görüyoruz hayata gülümsemeyi?