Benim için mutluluk, bunun gibi unutulmaz bir anı tekrar yaşayabilmektir.Hayatımızı Aristo’nun Zaman’ı gibi bir çizgi olarak degıl de, böyle yoğun anların tek tek her biri olarak düşünmeyi öğrenirsek, sevgilimizin sofrasında sekiz yıl beklemek bize alay edilebilecek bir tuhaflık, bir saplantı gibi değil, şimdi yıllar sonra düşündüğüm gibi Füsunların sofrasında geçirilmiş 1593 mutlu gece gibi gözükür.
Sayfa 270