Bin yıl sürse de, sonunda daha diyen çaresiz çırpınışlarla, bitmeyen ümitler, hevesler, hırslar için bir parça daha zaman dilene dilene mekânı bir avuç toprak olacak, toprağın toprağın altında bir kemik yığını olarak kalacak ömre bunca ateş, bunca zifir, bunca kıyl ü kâl neden?