Attila İlhan
Demek diz üstü düşmüş mehemmed
Kirvesi durdu'nun yanıbaşına
Kanlar akar yarasından
Al al olmuş çevresinden
Köpük köpük gözlerini doldurur
Bir başına mehemmed yedi düşman öldürür
Mavzerinin namlusu hâlâ sıcak
Tutulmaz
ölümün derdi büyük yiğenim
çâre bulunmaz
Aynı akşam doğurmuş karısı döne
Mavi gözlü bir çocuk sarışın
Bir avuç toprak sarmışlar altına
Ve kemal koymuşlar adını
Acının tarifi olmaz bazen ..
İki kocaman kaya arasında sanki kalbim .. her nefes alışımda bir kez daha eziliyor .. çocuklar için ebeveynleri ölümsüzmüş gibi geliyor ya hani .. öyle değilmiş .. bir avuç toprak atınca üstüne sen de gömüyormuşsun bir yarını gizlice ..
2 mayıs 1949/~~
#205702079
Açtığımda gözümü yalan dünyaya,
Sen vardın yanımda, adın vardı kulağımda.
Yolumu kaybetmiştim buldum yine çıranla,
Tutmuştun elimden götürdün doğru yola.
Şimdi göçtün sende dostun diyarına,
Niceleri yetim kaldı, senin dergahında.
Adını duyunca titreyen ruhlar vardı,
Şimdi yolcularız seni, sonsuzluğa.
Söz vermiştin bana yetiştirecektin.
Nice güller içinde bir avuç toprak eyleyecektin.
Sen sözünü tuttun da ben kıymet bilemedim,
Şimdi içimizde ki bu ateşle biz neyleriz?
Öldü diyorlar sana, söylesene yalan değil mi?
Ettiğim sitem değil, belki onlarcasının sesi,
Seni yeni bulmuşken yüzüne hasrettik,
Bir selam söyleseydin bari,
Belki olurdu ölümden bir haberimiz...
Kim olduğumuzu biliyor muyuz?
"Sen benim kim olduğumu biliyor musun?"
Diyen kişiye derviş:
"Evet, aslın bir damla su , sonun bir avuç toprak!"
Cevabını vermiş.