Kendisine
Sen ey şehrin yerlisi, cesur, kararlı mühür
Sen ey inatçı kıskanç, alçak gönüllü ve hür
Karanlık geceleri korkutsa da günahım
Kızlar Kayası gibi dikilip kaldı âhım
Sefere çıkanların tatlı rüyâsı mısın
Rûhumun cellâdı mı, yoksa hülyâsı mısın
Konuşursun, sözlerin dâre çeker canımı
Susarsın, çâresizlik büyütür isyânımı
Siyaha
SEN RİSALESİ
Sana şiir yazdım
Kaldırımlarında çocuklarımız vardı
Duvarı saran yeşilimsi ümitlerimiz
Yokuş aşağı âşk sokağına yuvarlanan hayallerimiz
Hep seni fikir ediyorum diye kafamın bir hoş olması bir şakalaşmanin derdindeydi
Sana şiirler yazdığım sokaklarda
Işte hemen sağdan dönüyorsun ya
Sokağın az ötesi o müptezel eden kahverengi gözlerine
Üzmüşler çocuğu, diğer çocuklar. "Senin baban çöpçü, sen de pis kokuyorsun” demişler. Vicdan duygusu tam gelişmemiştir okul öncesi çocuklarında. Zaman zaman böyle acımasız olabilirler. Kırmışlar yavrucağın kalbini.
Konuştum babayla. Çok üzüldü, çocuğunun üzülmesine. Dağ gibi adam gözyaşlarını ilk kez ayırdı gözlerinden belki de. “Üzülmek
Kendisine
Sen ey şehrin yerlisi, cesur, kararlı mühür!
Sen ey inatçı kıskanç, alçak gönüllü ve hür...
Karanlık geceleri korkutsa da günahım,
Kızlar Kayası gibi dikilip kaldı âhım.
Sefere çıkanların tatlı rüyâsı mısın,
Rûhumun cellâdı mı, yoksa hülyâsı mısın?
Konuşursun, sözlerin dâre çeker canımı,
Susarsın, çâresizlik büyütür
KÖŞE
Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın
Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen
Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin
Gözlerin kaç kişinin gözlerinde gezinir
Sen kaç köşeli yıldızsın
Fabrika dumanlarında resmin
Dağ yürür bir yerinde
çıkar üstüne dağın
bu çelik çağında
ata iyi binin
Kalbinde bir gül bu atın
Ceyhan sızar gibi gözlerinden
düş gören at
bellidir gözlerinden
..
Nuri Pakdil