Bir giysi, bir çift ayakkabı bize güzelliğin kapılarını aralar, bir anlığına dünyanın en güzel insanı oluveririz. Kendimizi kötü hissettiğimiz anlarda alışveriş bizi rahatlatır.
Sayfa 85 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
"Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orada olursun. Ne olduğu önemli değil, dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece, derdi. Sadece çim biçen adamla bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır, derdi. Çimleri biçen adam orada hiç olmamış gibidir; bahçıvansa bir ömür boyu orada olacak."
Sayfa 184Kitabı okudu
Reklam
Tuğçe
Kıbrıs' ta vuruşmuş, gazi olmuş, deniz astsubayı, kahraman bir babanın evladıydı. Gölcük'te, lojmanda doğmuştu. Liseyi bitirince Deniz Harp Okulu' na yazıldı. Sevgi'yle tanıştı. Aşık oldu. Evlendi. Görevi gereği denizde yaşıyordu, sürekli seferdeydi. Bazen aylarca gelemez, çiçeği burnunda gelin gözyaşları içinde beklerdi.
Sayfa 44 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 3.Basım 2015Kitabı okuyor
“İkimizin de saçları ağarıncaya dek benimle yaşamak istediğini söylerdin. Bensiz nasıl ölüp gidersin?.. Gizli gizli gel bana… Söyleyecek çok sözüm var ama daha fazla yazmayacağım.”
Sayfa 158Kitabı okudu
Herkes ölünce ardında bir şeyleri bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya eksilmiş bir bahçe.
Herkes ölünce ardında bır şeyler bırakmalı.Bır çocuk,bir kitap,bir tablo,inşa edilmiş bir ev veya duvar,yapılmış bır çift ayakkabı.Veya ekilmiş bir bahçe.Elınin bir şekılde dokunduğu bir şey,öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye;böylece insanlar onlara baktığında ,sen orada olursun....
Sayfa 184Kitabı okudu
Reklam
Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orada olursun. Ne olduğu önemli değil, dokununca onu değiştirdiğin ve ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece, derdi.
Sayfa 184Kitabı okudu
Umarım.. :(
Önemli olan,mezarlıktaki taşların kitaba benzemesi değil,kütüphanelerin mezarlıklara dönüşmemesidir..
Sayfa 182Kitabı okudu
Yazmak benim için kundura yapmak gibi bir iş.Hiçbir zaman daha iyisi yada daha kötüsü yapılamaz..
Sayfa 167Kitabı okudu
Reklam
“Her sene sana yeni bir çift ayakkabı dikebildiğim sürece mutlu olacağım.”
Pufffff )):
Sevdadır beni yakan,var mı bana yan bakan??
Sayfa 106Kitabı okudu
Orası Kesin ..
Hayat masallarda olduğu gibi, mutlu sonla bitmeyebilir..
Hayatın zenginliği hisse senetlerinde değil, hissi senelerdedir..
“Ey şair ,bana yağmurdan bahsetme,yağdır.” Victor Hugo
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.