Bir çocuğun bir Kitabı gördüğüdür
... kitabın sayfaları arasından bir yel eser, resimler havalanırdı.
Bu yel, renkleri ve figürleri ortaya çıkararak sayfaları yavaşça çevirdikçe, metnin sütunlarından, harflerin arasından kırlangıçları ve tarlakuşlarını serbest bırakan bir ürperti geçiverirdi. Sayfalar, arka arkaya dökülerek havada süzülür, renge doymuş manzarayı yavaşça içine çekerdi. Bazen uyurdu Kitap ve yel onu yüz yapraklı bir gül gibi açardı üfleyerek, yapraklar, tabaka tabaka, bütün kör, kadifemsi, uykulu gözleri saklayan gözkapakları gibi arka arkaya açılır, masmavi bir gözbebeğini, bir tavus kuşu özünü, çığlık çığlığa bir sinek kuşu yuvasını açığa çıkarırdı.
Sayfa 114 - Aylak Adam, 1. Baskı, Lehçe Aslından Çeviri: Neşe Taluy YüceKitabı okudu
