Ne yapacağını bulamıyordu; içinde her şey susmuş, yüreğinin anlamlı müziği, anahtarı kaybolmuş müzikli saat gibi ölmüştü.
Sayfa 9 - İş Bankası Kültür Yayınları
İstediği tek şey, geceydi; daha iyi bir haber alacağı o sabaha kadar derin, düşsüz, kapkara bir uykuydu.
Sayfa 9 - İş Bankası Kültür Yayınları
Sonunda akşam olmuştu. Ama akşamlar da ne hüzünlüydü burada! Havanın kararmasından, ışığın sönmesinden başka bir şey değildi.
Sayfa 9 - İş Bankası Kültür Yayınları
Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilmemişti, çünkü hiç yalnız kalmamıştı.
Sayfa 13 - İş Bankası Kültür Yayınları
İnsanları her zaman duyumsanmayan bir hava gibi değerlendirmişti yalnızca, ama şimdi boğazı yalnızlıktan düğümlendiği için yalan söyleyip aldatsalar da insanların ne kadar önemli olduğunu, salt varlıklarından neler aldığını, onların rahatlığını, güvenini ve neşesini özümsediğini fark ediyordu.
Sayfa 13 - İş Bankası Kültür Yayınları
Hem üşüyor hem de ateşler içinde yanıyordu.
Sayfa 14 - İş Bankası Kültür Yayınları